[۱۱۶] غیبت به خاطر خیر خواهی و نصیحت
س: شخصی می‌خواهد دیگری را به کاری بگمارد، و من می‌دانم که این شخص صلاحیت این کار را ندارد. آیا جایز است که آن فرد را از عیب‌‌های شخص مورد نظرش آگاه کنم؟ آیا چنین کاری غیبت به حساب نمی‌آید؟
ج: اگر هدف نصیحت و خیر خواهی باشد این غیبت نیست؛ چون پیامبر ج می‌فرماید: «الدِّينَ النَّصِيحَةُ» «دین یعنی خیر خواهی» گفتند: برای چه کسانی‌ای رسول خدا؟ فرمود: «لِلَّهِ وَكِتَابِهِ وَرَسُولِهِ وَلأَئِمَّةِ الْـمُسْلِمِينَ وَعَامَّتِهِمْ». «برای خدا و کتابش و پیامبر ش و پیشوایان مسلمان و عموم مسلمآن‌ها [۱۶۶۲]».
در صحیحین از جریر ابن عبدالله البجلی س روایت است که گفت: «بَايَعْتُ رَسُولَ اللَّـهِ ج عَلَى إِقَامِ الصَّلَاةِ وَإِيتَاءِ الزَّكَاةِ وَالنُّصْحِ لِكُلِّ مُسْلِمٍ». «با پیامبر ج به برپا داشتن نماز و پرداختن زکات و خیر خواهی برای هر مسلمانی بیعت کردم [۱۶۶۳]»، و احادیث زیادی که در این مورد آمده است. و بالله توفیق.
شیخ ابن باز – مجلة الدعوة – ش ۱۱۷۲.
[۱۶۶۲] مسلم ۵۵. [۱۶۶۳] بخاری ۷۴ و مسلم ۵۶.