[۵۷] استفاده از عطرهای الکلی
س: حکم استفاده از بعضی عطر‌‌ها که مقداری الکل دارند چیست؟
ج: اصل این است که عطر‌‌ها و خوشبویی هایی که مردم از آن استفاده می‌نمایند جایز است، مگر عطری که معلوم شود در آن چیزی هست که از استفاده‌ی آن منع می‌شود مثل این که مست کننده باشد یا استفاده به مقدار زیاد آن مست کننده باشد، یا نجاستی داشته باشد، و گرنه در اصل عطر‌هایی که بین مردم متداول است از قبیل عود و عنبر و مسک و غیره... جایزند.
اما اگر انسان بداند که عطری با اشیای مست کننده‌یا آلوده آمیخته است آن را ترک کند، از آن جمله ادکلن. چون پزشکان شهادت داده‌اند که چنین عطری از اشیای مست کننده خالی نیست و در آن تعداد زیادی ماده‌ی اسپیرتو قرار دارد که این ماده مست کننده است، پس باید آن را استفاده نکرد؛ مگر اینکه از نوعی یافت شود که سالم باشد.
خوشبویی هایی که خداوند حلال کرده ما را از عطرهای الکلی بی‌نیاز می‌نماید. همچنین هر نوشیدنی و خوردنی که در آن چیز‌های مست کننده باشد باید آن را ترک کرد. قاعده این است که هرچه مقدار زیاد آن مست می‌کند مقدار‌اندک آن هم حرام است. چنان که پیامبر ج می‌گوید: «مَا أَسْكَرَ كَثِيرُهُ فَقَلِيلُهُ حَرَامٌ» [۱۵۸۱]. «آنچه مقدار زیاد آن مست می‌کند مقدار‌اندک آن هم حرام است». و الله ولی التوفیق.
شیخ ابن باز – مجلة البحوث، عدد (۳۳)ص (۱۱۶).
[۱۵۸۱] احمد (۲/۹۱،۱۶۷،۱۷۹) و (۳/۱۱۲) و ابوداود (۳۶۸۱) و الترمذی (۱۸۶۵) و النسائی (۵۶۰۷) و ابن ماجه (۳۳۹۳، ۳۳۹۴) عن عدد من الصحابةش وقال الترمذی: «حدیث حسن غریب من حدیث جابر».