فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۶۵] حکم دعوت به وحدت و همبستگی بین اهل سنت و اهل بدعت:

س: حکم وحدت و تقارب بین اهل سنت و شیعه از فرقه‌‌های دروزیه و نصیریه و اسماعیلیه چیست؟

ج: فرقه‌‌های دروزیه، نصیریه، اسماعیلیه و هم مسلکان آن‌‌ها از بابیه و بهائیه، نصوص شرع را بازیچه قرار داده‌اند و اموری را به نام دین تجویز کرده‌اند که الله تعالى به آن اجازه نداده این گروه‌‌ها هم مسلکان یهود و نصاری هستند و مانند آنان نصوص شرع را تحریف و تغییر می‌دهند پیرو هوا و هوس و مقلد رهبر خود (عبدالله بن سبأ الحمیری رأس الابتداع و الاضلال) هستند. شخص فتنه انگیزی که فتنه‌اش بسیاری از مسلمانان را در بر گرفت و سرانجام از دین اسلام خارج شد و سبب اختلاف و فرقه گرایی بین مسلمانان شد. دعوت به وحدت و همبستگی بین این گروه‌‌ها بی‌فایده است، تلاش در جهت نزدیک کردن مسلمانان راستین و این گروه‌‌های انحرافی راه به جایی نخواهد برد و تلاشی بی‌نتیجه است؛ زیرا این گروه‌‌ها مانند یهود و نصاری در کفر و الحاد و ضلالت و حقد و کینه علیه مسلمانان بسر می‌برند، هرچند که اهداف و خواسته‌‌ها و اشکال ظاهری و عقیدتی آن‌‌ها با هم مختلف است؛ اما دارای وضعیتی یکسان و مشابهی با وضعیت یهود و نصاری با مسلمین هستند.

بنابراین می‌بینیم بعد از جنگ جهانی دوم گروهی از علمای أزهر در مصر با یکی از رهبران شیعی رافضی در قم تلاش نمودند تا بین آن‌‌ها وحدت و همبستگی ایجاد شود و بسیاری از علمای صادق و عالی شأن مصر فریب خوردند و مجل‌های را با اسم مجلة التقریب صادر نمودند و خیلی زود این موضوع با شکست مواجه شد و فریب خوردگان متوجه واقعیت شدند. تعجبی در این کار نیست؛ مگر امکان دارد در حالی که افکار و عقاید با هم مختلف است و قلب‌‌ها از همدیگر فاصله دارد بتوان آن‌‌ها را یکجا جمع نمود و وحدت و همبستگی ایجاد نمود؟ هیهات أن یجتمع النقیضان أو یتفق الضدان.

و بالله التوفیق، و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم

فتاوای انجمن دائم پژوهش‌‌های علمی و افتا. قسمتی از فتوای (۲/۸۶، ۸۷)