[۱۰۰] حکم باز کردن سحر بوسیله‌ی سحر
س: کسیکه جادو شده، آیا جایز است که نزد جادوگری برود تا جادویش را ازاو دور نماید؟
جایز نیست؛ امام احمد و ابو داود از جابرس روایت می‌کنند که گفت: از پیامبرج در مورد «نشرة» [۱۸۵۹] پرسیده شد فرمود: «هُوَ مِن عَمَلِ الشَّیطَانِ [۱۸۶۰]». «از عمل شیطان است».
دارو‌های طبیعی و دعا‌های شرعی برای باز کردن جادو و سحر کفایت می‌کنند؛ «مَا أَنْزَلَ اللَّـهُ دَاءً إِلَّا أَنْزَلَ لَهُ شِفَاءً عَلِمَهُ مَنْ عَلِمَهُ وَجَهِلَهُ مَنْ جَهِلَه» [۱۸۶۱] زیرا خداوند، هیچ دردی فرو نفرستاده مگر آن که شفای آن را نیز فرو فرستاده است، که بعضی این درمان و شفا را می‌دانند و بعضی نمی‌دانند. پیامبرج به مداوا نمودن دستور داده و از معالجه با امور حرام نهی کرده و فرموده است: «عِبَادَ اللهِ تَدَاوَوْا وَلَا تَدَاوَوْا بِحَرَامٍ» [۱۸۶۲] «ای بندگان خدا! خود را مداوا کنید و با حرام مداوا نکنید» از پیامبر روایت است که فرمود: «إن الله لم يجعل شفاءكم في حرام» «خداوند شفای شما را در حرام قرار نداده است» [۱۸۶۳] وبالله التوفیق.
وصلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم.
اللجنة الدائمة- فتاوی مهمة لعموم الأمة، ص (۱۰۶، ۱۰۷).
[۱۸۵۹] نشره نوعی رقیه برای علاج جن گرفتگی است، حسن می‌گوید: نشره از اقسام سحر و جادو است. «النهایة» لابن الأثیر (۵/۴۶)بتصرف. [۱۸۶۰] أحمد (۳/۲۹۴)، و أبوداود (۳۸۶۸)، من حدیث جابر بن عبدالله . و أخرجه الحاکم۴/۴۱۸ (۸۲۹۲) من حدیث أنس بن مالک و صححه و وافقه الذهبی. و هو فی «صحیح أبی داود» (۳۲۷۷). [۱۸۶۱] تخریج در فتوای سابق گذشت. [۱۸۶۲] أبو داود (۳۸۷۴)، من حدیث أبی الدرداء . قال ابن مفلح فی«الأداب الشرعیة» (۲/۳۳۶): «و سنده حسن».و أخرجه من حدیث أم الدرداء:الطبرانی فی «الکبیر»۲۴/۲۵۴ (۶۴۹).قال فی «مجمع الزوائد» (۵/۸۶):«و رجاله ثقات». [۱۸۶۳] أبو یعلی فی «مسنده» (۶۹۶۶)، بإسنادجید،و ابن حبان (۱۳۹۱)،و عزاه الهیثمی فی «مجمع الزوائد» (۵/۸۶)لأبی یعلی والبزار، و قال:«و رجال أبی یعلی رجال الصحیح،خلا حسان بن مخارق؛ و قد وثقه ابن حبان».