[۶۰] آمیزش با همسر هنگام روزه و کفاره‌ی آن
س: برای مرد روزه دار از همسرش که او نیز روزه می‌باشد، چه چیزی جایز است؟
ج: شخصی که روزه‌ی واجبی گرفته، برایش جایز نیست کاری که سبب انزال گردد، با همسرش انجام دهد، مردم در سرعت انزال متفاوتند، برخی دیر انزال می‌شوند و می‌توانند خود را کنترل کنند، آن گونه که عائشهل در مورد رسول خدا ج می‌گوید: «كان أَمْلَكَكُمْ لِإِرْبِهِ» [۱۰۰۲]. «رسول الله ج از همه بیشتر بر خویشتن کنترل داشتند».
برخی دیگر نمی‌توانند خود را کنترل کنند و مبتلا به انزال زودرس هستند، این طیف از مردم باید هنگام روزه‌ی واجب از ملاعبه و بوسیدن همسر پرهیز کنند، و اگر شخصی مطمئن بود که می‌تواند خود را کنترل کند، حتی در روزه‌ی واجب می‌تواند همسرش را ببوسد و در آغوش بگیرد؛ اما از آمیزش باید اجتناب کند؛ زیرا کسی که روزه بر او واجب است، اگر هنگام روزه آمیزش کند، بر آن پنج چیز مترتب می‌شود.
۱- گناهکار می‌شود.
۲- روزه‌اش فاسد می‌شود.
۳- باید بقیه‌ی روز چیزی نخورد؛ زیرا کسی که بدون عذر شرعی روزه‌اش را فاسد نموده، باید بقیه روز را امساک کند.
۴- قضا بر او واجب می‌شود؛ زیرا عیادت واجبی را فاسد نموده و باید قضایش بیاورد.
۵- بر او کفاره که سخت ترین کفاره هاست، لازم می‌گردد و آن عبارت است از این که برد‌های را آزاد کند و اگر نتوانست دو ماه پی در پی روزه بگیرد و اگر نتوانست به ۶۰ مسکین غذا بدهد.
اما اگر روزه‌ی واجب در غیر رمضان بود – مانند: قضای رمضان و روزه‌ی کفاره- بر آمیزش او دو چیز مرتبت می‌شود.
۱- گناهکار می‌شود.
۲- قضای آن روزه را بجای آورد.
و اگر روزه نفل باشد و در آن حال آمیزش کند، چیزی بر او لازم نمی‌گردد.
شیخ ابن عثیمین – مجموع فتاوی و رسائل (۱۹/۳۴۲). ف (۳۱۰)
[۱۰۰۲] بخاری (۱۹۲۷)، مسلم (۱۱۰۶).