فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

[۱۳۸] کیفیت ظهار و حکم آن

س: مردی از شهری به شهر دیگر سفر کرده است، و زنش در خانه‌اش با پدر و مادرش گذاشته است، و در ایام سفر به او خبر رسیده است که همسرش از خانه‌اش بیرون آمده و به منزل پدرش رفته است، وقتی این خبر به شوهر رسید گفت: او بر من حرام است که مادرم بر من حرام است، سپس مشخص شد که خبری که به او رسیده، راست بوده است... حکم چیست؟

ج: اگر اصل ماجرا آن طور است که شما ذکر کرد‌های و گفت‌های (همسرم بر من حرام است همانطور که مادرم حرام است) و شما به خاطر این که همسرت از خانه بیرون رفته چنین گفت‌های و خبر بیرون رفتن او هم راست بوده است، شما ظهار کرده‌اید، و ظهار حرام است و باید توبه کنی.

چون الله تعالی می‌فرماید: ﴿ٱلَّذِينَ يُظَٰهِرُونَ مِنكُم مِّن نِّسَآئِهِم مَّا هُنَّ أُمَّهَٰتِهِمۡۖ إِنۡ أُمَّهَٰتُهُمۡ إِلَّا ٱلَّٰٓـِٔي وَلَدۡنَهُمۡۚ وَإِنَّهُمۡ لَيَقُولُونَ مُنكَرٗا مِّنَ ٱلۡقَوۡلِ وَزُورٗا﴾ [المجادله: ۲]. «کسانی از شما که با زنان شان ظهار می‌کنند (ومی‌گویند تو نسبت به من به منزله مادرم هستی) آنان مادرانشان نمی‌گردند، و بلکه مادرانشان تن‌ها زنانی هستند که ایشان را زائیده اند. و آنان سخن زشت و دروغ مى گویند».

چنین کسانی سخن ناهنجار و دروغی را می‌گویند و وقتی شما خواستی نزد زنت بروی، باید قبل از آمیزش جنسی دو ماه روزی بگیری، چون برد‌های نداری که آزاد کنی، و اگر نتوانستی روزه بگیری، شما باید قبل از مقاربت و آمیزش جنسی با همسرت به شصت مستمند غذا بدهی.

وبالله التوفیق، وصلی الله علی نبینا محمد وآله وصحبه وسلم

فتاوای انجمن دائم پژوهش‌‌های علمی و افتا ۲۰/۲۶۶، ۲۶۷