فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

فهرست کتاب

[۸۸] جایز است که برای علاج چشم زخم از چشم زننده بخواهند که غسل کند و او باید این کار را انجام دهد

[۸۸] جایز است که برای علاج چشم زخم از چشم زننده بخواهند که غسل کند و او باید این کار را انجام دهد

س: در حدیثی که مسلم روایت نموده آمده است: «الْـعَيْنُ حَقٌّ، وَلَوْ كَانَ شَيْءٌ سَابَقَ الْـقَدَرَسَبَقَتْهُ الْـعَيْنُ، وَإِذَا اسْتُغْسِلْتُمْ فَاغْسِلُوا [۱۸۳۶]«چشم زخم حق است، و اگر چیزی بود که از تقدیر پیشی بگیرد چشم زخم از آن پیشی می‌گرفت، و هرگاه از شما خواسته شد (برای شفای کسی که چشم زخم خورده) غسل کنید (تا آب غسل شمار ا به منظور شفا و بهبودی بر روی خود بریزد) این کار را انجام دهید».

آیا این به معنای آن است که طلب غسل از چشم زننده اشکالی ندارد؟ نصیحت شما به کسی که از او خواسته می‌شود که قسمتی از بدنش را بشوید چیست، چون بعضی از افراد وقتی از آن‌‌ها چنین چیزی خواسته می‌شود ناراحت و خشمگین می‌گردند؟

ج: هرگاه چشم زننده شناسایی شود و به طور دقیق مشخص گردد که او چشم زده است، از اوخواسته می‌شود که دست‌ها یا بخشی از بدنش رابشوید تا آب آن بر چشم خورده ریخته شود یا از آن بخورد، اگر خود چشم زننده می‌دانست که چشم او اصابت می‌کند باید برای چشم خورده دعای برکت نماید و بگوید: ما شاء الله لا قوة الا بالله، و بعد از چشم زدن او را دم کند و یا بخشی از بدنش را بشوید و آبش را روی آن بریزد.

و اگر از او خواسته شد که غسل نماید یا بخشی از بدنش را بشوید نباید امتناع ورزد، خواه به خاطر چیزی که گفته متهم به چشم زدن باشد و یا به یقین ثابت باشد که او چشم زده است. جایز نیست که از این چیز ناراحت شود، حتی اگر بداند که او چشم نمی‌زند چونگاهی چشم بدون اراده اصابت می‌کند، حتی که بعضی از فرزندانش یا مالش را چشم می‌زندو سپس به خاطر آنچه گفته پشیمان می‌شود. والله اعلم

فتوا با امضای شیخ ابن جبرین.

[۱۸۳۶] ممسام (۲۱۸۸).