[۲] آیا بر شخص منفرد لازم است که هنگام نماز، اذان بگوید و قرائت را به آواز بلند بخواند؟
س: شخصی در منزل یا در جایی دیگر به صورت انفرادی نماز می‌خواند، آیا بهتر است که در نماز‌های جهری (مغرب، عشاء و فجر) فاتحه و سوره را به آواز بلند بخواند، یا افضل آن است که آهسته بخواند؟
ج: همچنین شخصی می‌خواهد بصورت انفرادی یا با یک نفر دیگر نماز جماعت بخواند آیا بهنگام فرا رسیدن نماز در سفر یا حضر، به علت از دست دادن جماعت یا دوری از مسجد می‌تواند اذان و اقامه بگوید؟
ج: نیازی نیست که منفرد قرائت را با آواز بلند بخواند، زیرا مقصد این است که شخص قرائت خود را بشنود و با این کار مقصود حاصل می‌شود، در روز نماز بخواند یا در شب.
جهر خواندن برای امام از آن جهت مشروع است که مقتدیان قرائت را بشنوند و از آیات قرآن استفاده ببرند، چه بسا در میان آنان افرادی بیسواد وجود دارند که با تکرار و جهر خواندن امام مفهوم کلام الهی را می‌فهمند و اگر برای شان مقدر باشد آن را حفظ می‌کنند. شب از آن جهت برای جهر و بلند خواندن خاص شده است که وقت فراغت و بی‌کاری و آرامش و توجه دل است.
اما اذان جز در مساجد عمومی که امام و مؤذن معیّن دارند مشروع نیست. البته افرادی چون مسافر و چوپان که در خارج از شهر نماز می‌خوانند، اذان برایشان مشروع است.
ولی افراد معذور که در داخل شهر بعلت معذوریت، یا از دست دادن جماعت در خانه نماز می‌خوانند نیازی نیست اذان بدهند، چون انگیز‌های برای آن نیست [۶۶۲].
شیخ ابن جبرین- اللؤلؤالمکین، ص (۱۲۴)
[۶۶۲] البته اقامه برای این افراد مشروع است.