[۷۸] حکم کسی که گناه می‌کند و می‌گوید: رحمت و مغفرت الله گسترده است
س: استاد محترم! نظر شما در باره‌ی برخی از افراد گناهکاری که هرگاه نصیحت شوند و یا به آن‌‌ها بگویند گناه نکن آیه‌ی: ﴿فَإِنِ ٱنتَهَوۡاْ فَإِنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ١٩٢﴾ [البقرة: ۱۹۲] . «همانا الله آمرزنده و مهربان است».
را مورد استناد قرار می‌دهند، چیست؟
ج- ما هم در مقابل می‌گوییم الله تعالى فرموده است: ﴿نَبِّئۡ عِبَادِيٓ أَنِّيٓ أَنَا ٱلۡغَفُورُ ٱلرَّحِيمُ٤٩ وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ ٱلۡعَذَابُ ٱلۡأَلِيمُ٥٠﴾ [الحجر: ۴۹ – ۵۰]. «بندگانم را آگاه کن که من بخشنده و مهربانم و (این‌که) عذاب و کیفر من عذاب دردناکی است».
و می‌فرماید: ﴿ٱعۡلَمُوٓاْ أَنَّ ٱللَّهَ شَدِيدُ ٱلۡعِقَابِ وَأَنَّ ٱللَّهَ غَفُورٞ رَّحِيمٞ٩٨﴾ [المائدة: ۹۸]. «بدانید که الله دارای مجازات شدید و در عین حال آمرزنده و مهربان است».
لذا هرگاه آیات امید را دلیل گناه‌شان ذکر کنند در مقابل ما آیات وعید و عذاب را متذکر می‌شویم در واقع این پاسخ، سخن افراد سهل انگار و بی‌توجه است و ما هم می‌گوییم از الله بترس و از آنچه الله بر تو واجب قرار داده است عمل کن و مغفرت بخواه چون همه به طور کامل واجبات دین را انجام نمی‌دهند.
شیخ ابن عثیمین- «الفاظ و مفاهیم فی میزان الشریعة»ص ۱۰-۱۱