فتاوای علمای حرمین در مورد مسائل فقهی معاصر

فهرست کتاب

[۱۰۷] برخی از نشانه‌های ساحران و جادوگران و شعبده بازان

[۱۰۷] برخی از نشانه‌های ساحران و جادوگران و شعبده بازان

س: آیا جایز است که مسلمان نزد کسی برود و از او در مورد بیماری‌اش بپرسد و او به وی اطلاع دهد که جادو شده، سپس بیمار از او بخواهد که جادوی او را باطل کند، آنگاه آن فرد کاس‌های را بالای سر بیمار قرار دهد و در آن سرب بریزد و سپس بگوید که فلانی برای شما جادو کرده است؟ آیا جایز است که مادر شخصی از چنین فردی بپرسد که پسرش با چه کسی ازدواج می‌کند؟ و بپرسد آیا پسرش که ازدواج کرده همسرش با ما دوستی نمی‌کند یا در دل با ما دشمن است؟

ج: مسلمان می‌تواند برای مالجه‌ی بیماری‌ها به پزشکان متخصصِ بیماری‌های داخلی یا جرّاح یا پزشکان متخصص اعصاب و روان و دیگر پزشکان مراجعه کند تا بیماری او را تشخیص دهند و با دارو‌های مناسب که از نظر شرع، حرام نیستند براساس تجربیات علم پزشکی او را معالجه و مداوا کنند؛ زیرا این کار در حکم استفاده از اسباب عادی و متعارف است. خداوند، بیماری را آورد و علاج آن را هم آورده است، البته علاج آن را برخی از افراد می‌دانند و برخی نمی‌دانند.

برای هیچ فردی جایز نیست که به کاهنان مراجعه کند تا بیماری او را تشخیص دهند. جایز نیست که آن‌‌ها را در آنچه می‌گویند تصدیق نماید؛ چون کاهنان از پیش خود چیز‌هایی می‌گویند و یا جن‌‌ها را احضار می‌کنند تا از آن‌‌ها در آنچه می‌خواهند کمک بگیرند، کار این‌‌ها کفر است و کمک گرفتن از آن‌‌ها شرک می‌باشد.

پیامبرج می‌فرماید: «مَنْ أَتَى عَرَّافًا فَسَأَلَهُ عَنْ شَيْءٍ لَمْ تُقْبَلْ لَهُ صَلَاةٌ أَرْبَعِين لَیلَةً [۱۸۷۷]. «هر کسی نزد کاهنی برود و از او در مورد چیزی بپرسد نماز چهل شب او قبول نمی‌شود».

در سنن، روایت شده که پیامبرج فرمود: «مَنْ أَتَى كَاهِنًا فَصَدَّقَهُ بِمَا يَقُولُ فَقَدْ كَفَرَ بِمَا أُنْزِلَ عَلَى مُحَمَّدٍ [۱۸۷۸]. «هر کسی که نزد کاهن و غیب گوئی رفت و او را در آنچه می‌گوید تصدیق نمود، به راستی بر آنچه که بر محمدج نازل شده کفر ورزیده است».

مسلمان نباید آنچه کاهنان ادعا می‌کنند که علاج است از قبیل: ریختن سرب در ظرفی بالای سر بیمار و امثال آن را بپذیرد؛ چون این کار‌ها جزء کهانت و غیبگوئی محسوب می‌شوند. اگر مسلمانی به این کار‌ها راضی باشد، آن‌‌ها را در امر کهانت و استعانت از شیاطین یاری کرده است.

همچنین جایز نیست که کسی نزد کاهنی برود و او را بپرسد که پسرش چه زمانی ازدواج می‌کند و یا طالع بین و کاهن را بپرسد که چه اتفاقاتی بین زن و شوهر و خانواده‌ی ایشان می‌افتد، آیا همدیگر را دوست می‌دارند یا خیر؛ زیرا خبر دادن از چنین چیز‌هایی از امور غیبی است و کسی جز خدا غیب نمی‌داند.

و صلی الله علی نبینا محمد و آله و صحبه و سلم.

فتاوی اللجنة الدائمة- مجلة البحوث الإسلامیة/ العدد (۱۹)ص (۱۶۲، ۱۶۳).

[۱۸۷۷] تخریج در فتوای سابق گذشت. [۱۸۷۸] تخریج در فتوای سابق گذشت.