ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۶): شأن نزول ﴿لَّا یَسۡتَوِی ٱلۡقَٰعِدُونَ...﴾[النساء: ۹۵] .

۱۲۱۲- «عَنْ زَيْدِ بْنِ ثَابِتٍ س قال: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج أَمْلَى عَلَيْهِ ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ وَٱلۡمُجَٰهِدُونَ فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾ قَالَ: فَجَاءَهُ ابْنُ أُمِّ مَكْتُومٍ وَهُوَ يُمِلُّهَا عَلَيَّ فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ لَوْ أَسْتَطِيعُ الْجِهَادَ لَجَاهَدْتُ وَكَانَ رَجُلاً أَعْمَى، فَأَنْزَلَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَتَعَالَى عَلَى رَسُولِهِ ج وَفَخِذُهُ عَلَى فَخِذِي فَثَقُلَتْ عَلَيَّ حَتَّى خِفْتُ أَنَّ تَرُضَّ فَخِذِي ثُمَّ سُرِّيَ عَنْهُ فَأَنْزَلَ اللَّهُ عَزَّ وَجَلَّ ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾». (بخارى:۲۸۳۲)

ترجمه: «زید بن ثابت سروایت می‌كند كه رسول الله جآیه ﴿لَّا يَسۡتَوِي ٱلۡقَٰعِدُونَ .... فِي سَبِيلِ ٱللَّهِ﴾(یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند) را بر من املاء می‌نمود. در آن اثنا، عبد الله بن ام مكتوم كه مردی نابینا بود، آمد و گفت: یا رسول الله! اگر توانایی جهاد می‌داشتم، به جهاد می‌رفتم. آنگاه، در حالی كه ران رسول خدا جبر ران من گذاشته شده بود، خداوند وحی فرستاد. در اثر آن، آنقدر ران آنحضرت جبر من سنگینی كرد كه ترسیدم رانم خرد شود. پس از بر طرف شدن حالت وحی، پیامبر اكرم جگفت: خداوند عزوجل (در تكمیل آیه فوق) این جمله را نازل فرمود: ﴿غَيۡرُ أُوْلِي ٱلضَّرَرِ﴾یعنی مؤمنانی كه نشسته‌اند با كسانی كه در راه خدا جهاد می‌كنند، برابر نیستند مگر كسانی كه عذری داشته باشند)».