باب (۸): آب نوشیدن از دهانۀ مشک
۱۹۲۰- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ س قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج عَنِ اخْتِنَاثِ الأَسْقِيَةِ، يَعْنِي الشُّرْبُ مِنْ أَفْوَاهِهَا».(بخارى: ۵۶۲۵)
ترجمه: «ابو سعید خدری سمی‌گوید: «رسول الله جاز نوشیدن آب از دهانه مشك, منع فرمود»».
۱۹۲۱- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ج عَنِ الشُّرْبِ مِنْ فَمِ الْقِرْبَةِ أَوِ السِّقَاءِ، وَأَنْ يَمْنَعَ جَارَهُ أَنْ يَغْرِزَ خَشَبَهُ فِي دَارِهِ».(بخارى: ۵۶۲۷)
ترجمه: «از ابوهریره سروایت است كه رسول الله جاز نوشیدن آب از دهانه مشک، منع فرمود. و همچنین از اینكه شخص نگذارد تا همسایه چوب‌اش را بر دیوارش بگذرد, منع كرد».