ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۵): این سخن خداوند متعال که می‌فرماید: با آنکه خودشان به آن چیز، نیازمندند ولی دیگران را بر خود، ترجیح می‌دهند

۱۵۴۶- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَجُلاً أَتَى النَّبِيَّ ج، فَبَعَثَ إِلَى نِسَائِهِ؟ فَقُلْنَ: مَا مَعَنَا إِلاَّ الْمَاءُ. فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «مَنْ يَضُمُّ أَوْ يُضِيفُ هَذَا»؟ فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الأَنْصَارِ: أَنَا، فَانْطَلَقَ بِهِ إِلَى امْرَأَتِهِ، فَقَالَ أَكْرِمِي ضَيْفَ رَسُولِ اللَّهِ ج: فَقَالَتْ: مَا عِنْدَنَا إِلاَّ قُوتُ صِبْيَانِي، فَقَالَ: هَيِّئِي طَعَامَكِ، وَأَصْبِحِي سِرَاجَكِ، وَنَوِّمِي صِبْيَانَكِ إِذَا أَرَادُوا عَشَاءً، فَهَيَّأَتْ طَعَامَهَا، وَأَصْبَحَتْ سِرَاجَهَا، وَنَوَّمَتْ صِبْيَانَهَا، ثُمَّ قَامَتْ كَأَنَّهَا تُصْلِحُ سِرَاجَهَا فَأَطْفَأَتْهُ، فَجَعَلا يُرِيَانِهِ أَنَّهُمَا يَأْكُلانِ، فَبَاتَا طَاوِيَيْنِ، فَلَمَّا أَصْبَحَ غَدَا إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ج فَقَالَ: «ضَحِكَ اللَّهُ اللَّيْلَةَ ـ أَوْ عَجِبَ ـ مِنْ فَعَالِكُمَا». فَأَنْزَلَ اللَّهُ: ﴿وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ﴾[الحشر: ۹] ».(بخارى:۳۷۹۸)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: مردی نزد نبی اكرم جآمد. رسول خدا جكسی را نزد همسرانش فرستاد تا آنها را مطلع سازد. گفتند: نزد ما چیزی جز آب، وجود ندارد. رسول اكرم جخطاب به حاضرین گفت: «چه كسی این شخص را مهمان می‌كند»؟ مردی انصاری گفت: من. آنگاه، او را به خانه‌اش برد و به همسرش گفت: مهمان رسول خدا جرا گرامی بدار. همسرش گفت: نزد ما چیزی جز خوراک بچه‌ها، وجود ندارد. گفت: غذایت را آماده كن، چراغت را روشن كن و هر گاه، كودكان ات شام خواستند، آنها را بخوابان. آن زن هم غذایش را آماده كرد، چراغش را روشن ساخت و كودكانش را خوابانید. سپس، برخاست و چنین وانمود كرد كه می‌خواهد چراغش را سر و سامان دهد ولی آنرا خاموش كرد. همچنین آن دو به مهمانشان چنین وانمود كردند كه غذا می‌خورند (تا اینكه مهمان غذا را خورد) و آنها شب را گرسنه خوابیدند. صبح روز بعد كه آن انصاری نزد رسول خدا جرفت، آنحضرت جفرمود: «دیشب، ‌خداوند از كار شما خندید و یا تعجب كرد». آنگاه خداوند این آیه را نازل فرمود: ﴿وَيُؤۡثِرُونَ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ وَلَوۡ كَانَ بِهِمۡ خَصَاصَةٞۚ وَمَن يُوقَ شُحَّ نَفۡسِهِۦ فَأُوْلَٰٓئِكَ هُمُ ٱلۡمُفۡلِحُونَ﴾[الحشر: ۹] (با آنكه خودشان به آن چیز، بشدت نیاز دارند،, دیگران را بر خود، ترجیح می‌دهند. و كسانی كه از بخل نفس خویش، محفوظ بمانند، آنان، قطعاً رستگارند)».