باب (۱): آنچه درباره نماز وتر آمده است
۵۳۲- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ رَجُلا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ ج عَنْ صَلاةِ اللَّيْلِ، فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «صَلاةُ اللَّيْلِ مَثْنَى مَثْنَى، فَإِذَا خَشِيَ أَحَدُكُمُ الصُّبْحَ صَلَّى رَكْعَةً وَاحِدَةً، تُوتِرُ لَهُ مَا قَدْ صَلَّى»».(بخارى:۹۹۰)
ترجمه: «ابن عمر بمیگوید: شخصی از رسول اللهجدرباره نماز شب، سؤال كرد. آنحضرت جفرمود: «نماز شب، دو ركعت، دو ركعت خوانده شود. اگر كسی احتمال داد كه طلوع فجر نزدیک است، یک ركعت بخواند تا نمازهایی را كه خوانده است، وتر شوند»».
۵۳۳- «عَنْ عَائِشَةَ ل: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كَانَ يُصَلِّي إِحْدَى عَشْرَةَ رَكْعَةً، كَانَتْ تِلْكَ صَلاتَهُ-تَعْنِي بِاللَّيْلِ- فَيَسْجُدُ السَّجْدَةَ مِنْ ذَلِكَ قَدْرَ مَا يَقْرَأُ أَحَدُكُمْ خَمْسِينَ آيَةً، قَبْلَ أَنْ يَرْفَعَ رَأْسَهُ، وَيَرْكَعُ رَكْعَتَيْنِ قَبْلَ صَلاةِ الْفَجْرِ، ثُمَّ يَضْطَجِعُ عَلَى شِقِّهِ الايْمَنِ حَتَّى يَأْتِيَهُ الْمُؤَذِّنُ لِلصَّلاةِ».(بخارى:۹۹۴)
ترجمه: «ام المومنین ؛عایشه ل؛ میفرماید: رسول اللهجیازده ركعت، نماز شب میخواند و سجده را در آنها به اندازهای كه یک نفر از شما پنجاه آیه بخواند، طولانی میكرد. و قبل از نماز فجر، دو ركعت میخواند. سپس، به پهلوی راست، دراز میكشید. تا اینكه مؤذن میآمد و او را برای نماز صبح، فرا میخواند».