ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۳): گذاشتن کف دستها بر زانوها در رکوع

۴۴۶- «عَنْ مُصْعَبَ بنِ سَعْدٍ س يَقُوْلُ: صَلَّيْتُ إِلى جَنْبِ أَبِيْ، فَطَبَّقْتُ بَيْنَ كَفَّيَّ، ثُمَّ وَضَعْتُهُمَا بَيْنَ فَخِذَيَّ، فَنَهَانِي أَبِي وَقَالَ: كُنَّا نَفْعَلُهُ فَنُهِينَا عَنْهُ، وَأُمِرْنَا أَنْ نَضَعَ أَيْدِينَا عَلَى الرُّكَبِ». (بخارى:۷۹۰)

ترجمه: «مصعب بن سعد بن ابی وقاص سمی‌گوید: روزی، كنار پدرم نماز می‌خواندم. هنگام ركوع، كف دستهایم را با هم چسبانده و در میان رانهایم گذاشتم. پدرم مرا منع كرد و گفت: ما نیز همین كار را می‌كردیم اما از آن، منع شدیم. و به ما دستور داده شد كه دست‏ها را روی زانوها، بگذاریم».