ترجمه صحیح بخاری

باب (۴۱): آنچه که دربارۀ جنگ با رومیان، گفته شده است

۱۲۴۷- «عَنْ أُمِّ حَرَامٍ ل: أَنَّهَا سَمِعَتِ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «أَوَّلُ جَيْشٍ مِنْ أُمَّتِي يَغْزُونَ الْبَحْرَ قَدْ أَوْجَبُوا». قَالَتْ: قُلْتُ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، أَنَا فِيهِمْ؟ قَالَ: «أَنْتِ فِيهِمْ». ثُمَّ قَالَ النَّبِيُّ ج: «أَوَّلُ جَيْشٍ مِنْ أُمَّتِي يَغْزُونَ مَدِينَةَ قَيْصَرَ مَغْفُورٌ لَهُمْ». فَقُلْتُ: أَنَا فِيهِمْ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «لا»». (بخارى: ۲۹۲۴)

ترجمه: «ام حرام لمی‌گوید: شنیدم كه نبی اكرم جفرمود: «اولین لشكر امت من كه در دریا با دشمن، می‌جنگد، بهشت برایش واجب می‌شود». پرسیدم: آیا من هم درمیان آنان خواهم بود؟ فرمود: «تو نیز درمیان آنان، خواهی بود». سپس، نبی اكرم جفرمود: «اولین لشكر امت من كه به شهر (قسطنطنیه) حمله می‌كند، بخشیده می‌شود». گفتم: یا رسول الله! من نیز در میان آنان خواهم بود؟ فرمود: «خیر»».