باب (۲۶): برخاستن برای جنازه
۶۵۹- «عَنْ عَامِرِ بْنِ رَبِيعَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِذَا رَأَى أَحَدُكُمْ جِنَازَةً، فَإِنْ لَمْ يَكُنْ مَاشِيًا مَعَهَا فَلْيَقُمْ حَتَّى يُخَلِّفَهَا، أَوْ تُخَلِّفَهُ، أَوْ تُوضَعَ مِنْ قَبْلِ أَنْ تُخَلِّفَه»».(بخارى: ۱۳۰۸)
ترجمه: «عامر بن ربیعه سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «هنگامی كه یكی از شما جنازه‌ای را دید، اگر نخواست همراه جنازه برود، بلند شود تا جنازه از او بگذرد یا بر زمین، گذاشته شود»».