باب(۹۳): خدا میدهد و من، خازن و قاسم (نگهدارنده و تقسیم کننده) هستم
۱۳۰۹- «عَنْ جَابِرِ بْنِ عَبْدِاللَّهِ الأَنْصَارِيِّ س قَالَ: وُلِدَ لِرَجُلٍ مِنَّا غُلامٌ، فَسَمَّاهُ الْقَاسِمَ، فَقَالَتِ الأَنْصَارُ: لا نَكْنِيكَ أَبَا الْقَاسِمِ وَلا نُنْعِمُكَ عَيْنًا. فَأَتَى النَّبِيَّ ج فَقَالَ: يَا رَسُولَ اللَّهِ، وُلِدَ لِي غُلامٌ فَسَمَّيْتُهُ الْقَاسِمَ فَقَالَتِ الأَنْصَارُ: لاَنَكْنِيكَ أَبَا الْقَاسِمِ وَلا نُنْعِمُكَ عَيْنًا، فَقَالَ النَّبِيُّ ج: «أَحْسَنَتِ الأَنْصَارُ، سَمُّوا بِاسْمِي وَلا تَكَنَّوْا بِكُنْيَتِي، فَإِنَّمَا أَنَا قَاسِمٌ»».(بخارى: ۳۱۱۵)
ترجمه: «جابر بن عبد الله انصاری سمیگوید: مردی از ما (انصار) صاحب فرزندی شد و او را قاسم، نام نهاد. انصار به آن مرد گفتند: كنیه تو را ابو القاسم نمیگذاریم و بدینوسیله تو را شاد نمیگردانیم. آن مرد، نزد نبی اكرم جآمد و گفت: ای رسول خدا! صاحب فرزندی شدهام و او را قاسم، نام نهادهام. انصار میگویند: كنیه تو را ابو القاسم نمیگذاریم و بدینوسیله تو را شاد نمیگردانیم. نبی اكرم جفرمود: «انصار، كار خوبی كردهاند. نام مرا بر خود، بگذارید ولی كنیه مرا برای خود، انتخاب نكنید. نام من، قاسم است».
۱۳۱۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج قَالَ: «مَا أُعْطِيكُمْ وَلا أَمْنَعُكُمْ إِنَّمَا أَنَا قَاسِمٌ أَضَعُ حَيْثُ أُمِرْتُ»». (بخارى:۳۱۱۷)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: رسول الله جفرمود: «من عطا كننده چیزی به شما و بازدارنده آن از شما نیستم. بلكه من، قاسم هستم و آنچه را كه به آن، امر شدهام، تقسیم مینمایم»».
۱۳۱۱- «عَنْ خَوْلَةَ الأَنْصَارِيَّةِ ل قَالَتْ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «إِنَّ رِجَالا يَتَخَوَّضُونَ فِي مَالِ اللَّهِ بِغَيْرِ حَقٍّ، فَلَهُمُ النَّارُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»».(بخارى: ۳۱۱۸)
ترجمه: «خوله انصاری لمیگوید: شنیدم كه نبی اكرم جفرمود: «بعضی از مردم، به ناحق در اموال مسلمانان، دخل و تصرف میكنند. بدین جهت، روز قیامت،آتش، نصیبشان میشود»».