ترجمه صحیح بخاری

باب (۴۳): عذاب قبر

۶۸۲- «عَنِ الْبَرَاءِ بْنِ عَازِبٍ ب عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «إِذَا أُقْعِدَ الْمُؤْمِنُ فِي قَبْرِهِ أُتِيَ، ثُمَّ شَهِدَ أَنْ لا إِلَهَ إِلاَّ اللَّهُ وَأَنَّ مُحَمَّدًا رَسُولُ اللَّهِ، فَذَلِكَ قَوْلُهُ: ﴿يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ﴾[ابراهیم: ۲۷] ».(بخارى:۱۳۶۹)

ترجمه: «براء ابن عازب بمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «هنگامی كه مؤمن در قبرش نشانیده شود، (دو فرشته نزد وی) می‌آیند. و او (مؤمن) گواهی می‌دهد كه هیچ معبودی، بجز الله نیست و محمد جفرستاده الله است. و این، همان مصداق سخن خداوند است كه می‌فرماید: ﴿يُثَبِّتُ ٱللَّهُ ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ بِٱلۡقَوۡلِ ٱلثَّابِتِ﴾[ابراهیم: ۲۷] (خداوند مؤمنان را بر قول حق، ثابت قدم نگه می‌دارد)».

۶۸۳- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: اطَّلَعَ النَّبِيُّ ج عَلَى أَهْلِ الْقَلِيبِ فَقَالَ: «وَجَدْتُمْ مَا وَعَدَ رَبُّكُمْ حَقًّا»؟ فَقِيلَ لَهُ: تَدْعُو أَمْوَاتًا؟ فَقَالَ: «مَا أَنْتُمْ بِأَسْمَعَ مِنْهُمْ وَلَكِنْ لا يُجِيبُونَ»».(بخارى: ۱۳۷۰)

ترجمه: «ابن عمر بمی‌گوید: رسول خدا جنگاهی به اهل قلیب (گودالی كه كشته شدگان مشركین در جنگ بدر درآن انداخته شدند) انداخت و فرمود: «آیا وعده پروردگارتان تحقق پیدا كرد»؟ مردم پرسیدند: یا رسول الله! مردگان را خطاب میكنی؟ (مگر آنها می‌شنوند)؟ آنحضرت جفرمود: «شما از آنان، شنواتر نیستید ولی آنها نمی‌توانند، جواب بدهند»».

۶۸۴- «عَنْ عَائِشَةَ ل قَالَتْ: إِنَّمَا قَالَ النَّبِيُّ ج: «إِنَّهُمْ لَيَعْلَمُونَ الآنَ أَنَّ مَا كُنْتُ أَقُولُ حَقٌّ، وَقَدْ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: ﴿فَإِنَّكَ لَا تُسۡمِعُ ٱلۡمَوۡتَىٰ﴾[الروم: ۵۲] »».(بخارى: ۱۳۷۱)

ترجمه: «عایشه لمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «اكنون آنها (كفاری كه هلاک شده اند) به یقین میدانند كه آنچه من به آنان گفته بودم، حق است». عایشه لافزود كه خداوند می‌فرماید: (ای پیامبر! تو مردگان را نمی‌شنوانی)».

۶۸۵- «عَنْ أَسْمَاءَ بِنْتِ أَبِي بَكْرٍ ب قَالَتْ: قَامَ رَسُولُ اللَّهِ ج خَطِيبًا، فَذَكَرَ فِتْنَةَ الْقَبْرِ الَّتِي يَفْتَتِنُ فِيهَا الْمَرْءُ، فَلَمَّا ذَكَرَ ذَلِكَ ضَجَّ الْمُسْلِمُونَ ضَجَّةً».(بخارى: ۱۳۷۳)

ترجمه: «اسماء دختر ابو بكر بمی‌گوید: رسول الله جبرخاست و به ایراد خطبه پرداخت و از عذاب قبر سخن بمیان آورد كه انسان پس از مرگ، گرفتار آن، می‌شود. مسلمانان با شنیدن آن، بشدت گریستند».