باب (۳۵): مردگان، صدای پای (تشییع کنندگان) را میشنود
۶۶۸- «عَنْ أَنَسٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «الْعَبْدُ إِذَا وُضِعَ فِي قَبْرِهِ وَتُوُلِّيَ وَذَهَبَ أَصْحَابُهُ حَتَّى إِنَّهُ لَيَسْمَعُ قَرْعَ نِعَالِهِمْ، أَتَاهُ مَلَكَانِ فَأَقْعَدَاهُ، فَيَقُولانِ لَهُ: مَا كُنْتَ تَقُولُ فِي هَذَا الرَّجُلِ مُحَمَّدٍ ج؟ فَيَقُولُ: أَشْهَدُ أَنَّهُ عَبْدُ اللَّهِ وَرَسُولُهُ، فَیقَالُ: انْظُرْ إِلَى مَقْعَدِكَ مِنَ النَّارِ، أَبْدَلَكَ اللَّهُ بِهِ مَقْعَدًا مِنَ الْجَنَّةِ». قَالَ النَّبِيُّ ج: «فَيَرَاهُمَا جَمِيعًا، وَأَمَّا الْكَافِرُ، أَوِ الْمُنَافِقُ، فَيَقُولُ: لا أَدْرِي، كُنْتُ أَقُولُ مَا يَقُولُ النَّاسُ. فَيُقَالُ: لا دَرَيْتَ وَلا تَلَيْتَ، ثمَّ يُضْرَبُ بِمِطْرَقَةٍ مِنْ حَدِيدٍ ضَرْبَةً بَيْنَ أُذُنَيْهِ، فَيَصِيحُ صَيْحَةً يَسْمَعُهَا مَنْ يَلِيهِ إِلا الثقَلَيْنِ»». (بخارى:۱۳۳۸)
ترجمه: «انس سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «هنگامی كه بندهای را در قبرش میگذارند و دوستانش بر میگردند و میروند، میت صدای پاهایشان را میشنود. در این هنگام، دو فرشته نزد او میآیند، او را مینشانند و از وی میپرسند: درباره این شخص، یعنی محمد جچه میگفتی؟ جواب میدهد: من گواهی میدهم كه محمد جبنده خدا و رسول او است.
فرشتهها میگویند: به جایگاه خود در روزخ نگاه كن. خداوند آنرا برای تو با جایی در بهشت، عوض كرده است». آنحضرت جفرمود: پس هر دو جا (بهشت و دوزخ) را میبیند. اما اگر آن شخص، كافر یا منافق باشد، در جواب فرشتگان، میگوید: من چیزی نمیدانم. هر چه مردم میگفتند، من نیز میگفتم. به او میگویند: تو ندانستی و نه سعی كردی كه بدانی. سپس، با پتكی آهنی، ضربه محكمی بر فرق سرش، میكوبند. آنگاه، چنان فریادی سر میدهد كه بجز انسانها و جنها، همه مخلوقات اطراف او، فریادش را میشنوند»».