باب (۶): اگر وکیل، کالای معیوبی را بفروشد، معاملهاش صحیح نیست
۱۰۶۰- «عَنْ أَبي سَعِيدٍ الْخُدْرِيَّ ج قَالَ: جَاءَ بِلالٌ إِلَى النَّبِيِّ ج بِتَمْرٍ بَرْنِيٍّ فَقَالَ لَهُ النَّبِيُّ ج: «مِنْ أَيْنَ هَذَا»؟ قَالَ بِلالٌ: كَانَ عِنْدَنَا تَمْرٌ رَدِيٌّ فَبِعْتُ مِنْهُ صَاعَيْنِ بِصَاعٍ، لِنُطْعِمَ النَّبِيَّ ج فَقَالَ النَّبِيُّ ج عِنْدَ ذَلِكَ: «أَوَّهْ أَوَّهْ عَيْنُ الرِّبَا عَيْنُ الرِّبَا، لا تَفْعَلْ وَلَكِنْ إِذَا أَرَدْتَ أَنْ تَشْتَرِيَ فَبِعِ التَّمْرَ بِبَيْعٍ آخَرَ ثُمَّ اشْتَرِهِ»».(بخارى: ۲۳۱۲)
ترجمه: «ابوسعید خدری سمی‌گوید: بلال س، خرمای برنی (یک نوع خرمای بسیار مرغوب) خدمت نبی اكرم جآورد. آنحضرت جخطاب به او، فرمود: «این‌ها را از كجا آورده‌ای»؟ بلال گفت: نزد ما خرمای نامرغوب بود. دو صاع از آنها را در برابر یک صاع، فروختم تا رسول اكرم جاز آنها بخورد. اینجا بود كه رسول الله جفرمود: «وای! وای! این معامله، عین ربا است، عین ربا است. چنین نكن. اما هرگاه، خواستی، خرمای خوب بخری، خرماهای خودت را بفروش. و از پول آن، خرمای خوب بخر»».