باب (۹): گذاشتن کودک روی زانو
۱۹۹۳- «عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ ب قَالَ: كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج يَأْخُذُنِي فَيُقْعِدُنِي عَلَى فَخِذِهِ، وَيُقْعِدُ الْحَسَنَ عَلَى فَخِذِهِ الأُخْرَى، ثُمَّ يَضُمُّهُمَا، ثُمَّ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ ارْحَمْهُمَا»».(بخارى: ۶۰۰۳)
ترجمه: «اسامه بن زید بمیگوید: رسول الله جمرا بر میداشت و بر روی زانویش مینشاند و حسن را روی زانوی دیگرش مینهاد. سپس ما را به یكدیگر میچسباند و میفرمود: «خدایا! بر اینها رحم كن»».