باب (۱۷): شکستن ظرف یا سایر کالاهای مردم
۱۱۱۸- «عَنْ أَنَسٍ س أَنَّ النَّبِيَّ ج كَانَ عِنْدَ بَعْضِ نِسَائِهِ فَأَرْسَلَتْ إِحْدَى أُمَّهَاتِ الْمُؤْمِنِينَ مَعَ خَادِمٍ بِقَصْعَةٍ فِيهَا طَعَامٌ، فَضَرَبَتْ بِيَدِهَا فَكَسَرَتِ الْقَصْعَةَ فَضَمَّهَا وَجَعَلَ فِيهَا الطَّعَامَ وَقَالَ: «كُلُوا» وَحَبَسَ الرَّسُولَ وَالْقَصْعَةَ حَتَّى فَرَغُوا فَدَفَعَ الْقَصْعَةَ الصَّحِيحَةَ وَحَبَسَ الْمَكْسُورَةَ».(بخارى: ۲۴۸۱)
ترجمه: «از انس سروایت است كه نبی اكرم جدر خانه یكی از همسرانش (نشسته) بود كه یكی دیگر از همسرانش، كاسه‌ای غذا همراه خادمش برای رسول خدا جفرستاد. این همسرش (كه احتمالاً عایشه بود) با دستش به كاسه زد و آنرا شكست. رسول خدا جقطعات كاسه را (كنار هم گذاشت و) بهم وصل كرد و آن غذا را در آن، نهاد و فرمود: «بخورید». و خادم و آن ظرف را تا وقتی كه از خوردن غذا فارغ شدند، نزد خود نگهداشت. آنگاه، كاسه سالمی به او داد و ظرف شكسته را نزد خود نگهداشت».