ترجمه صحیح بخاری

باب (۶): مستحب است عدد غسلهای میت، فرد باشد.

۶۳۵- «عَنْ أُمِّ عَطِيَّةَ الأَنْصَارِيَّةِ ل قَالَتْ: دَخَلَ عَلَيْنَا رَسُولُ اللَّهِ ج حِينَ تُوُفِّيَتِ ابْنَتُهُ فَقَالَ: «اغْسِلْنَهَا ثلاثا أَوْ خَمْسًا أَوْ أَكْثرَ مِنْ ذَلِكَ، إِنْ رَأَيْتُنَّ ذَلِكَ بِمَاءٍ وَسِدْرٍ، وَاجْعَلْنَ فِي الآخِرَةِ كَافُورًا، أَوْ شَيْئًا مِنْ كَافُورٍ، فَإِذَا فَرَغْتُنَّ فَآذِنَّنِي». فَلَمَّا فَرَغْنَا آذَنَّاهُ، فَأَعْطَانَا حِقْوَهُ، فَقَالَ: «أَشْعِرْنَهَا إِيَّاهُ». تَعْنِي إِزَارَهُ».(بخارى:۱۲۵۳)

ترجمه: «ام عطیه انصاری لمی‌گوید: رسول الله ج، روزی كه دخترش فوت كرده بود، نزد ما آمد و فرمود:« او را سه بار، یا پنج بار، یا بیش از این، اگر لازم بود با آب و سدر، غسل دهید. و در شستن آخر، از كافور استفاده كنید. و وقتی كه از غسل او فارغ شدید، مرا اطلاع دهید». ما نیز پس از غسل، ایشان را مطلع ساختیم. رسول خدا جاِزارش (پارچه بلندی كه دور كمر می‌بستند)را داد و فرمود: «او را با این پارچه، بپوشانید».یعنی قبل از كفن نمودن».