ترجمه صحیح بخاری

باب (۲): شکار کردن به وسیلۀ تیر وکمان

۱۸۹۳- «عَنْ أَبِي ثَعْلَبَةَ الْخُشَنِيِّ س قَالَ: قُلْتُ: يَا نَبِيَّ اللَّهِ، إِنَّا بِأَرْضِ قَوْمٍ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ، أَفَنَأْكُلُ فِي آنِيَتِهِمْ؟ وَبِأَرْضِ صَيْدٍ، أَصِيدُ بِقَوْسِي وَبِكَلْبِي الَّذِي لَيْسَ بِمُعَلَّمٍ وَبِكَلْبِي الْمُعَلَّمِ، فَمَا يَصْلُحُ لِي؟ قَالَ: «أَمَّا مَا ذَكَرْتَ مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ فَإِنْ وَجَدْتُمْ غَيْرَهَا فَلا تَأْكُلُوا فِيهَا، وَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فَاغْسِلُوهَا وَكُلُوا فِيهَا، وَمَا صِدْتَ بِقَوْسِكَ فَذَكَرْتَ اسْمَ اللَّهِ فَكُلْ، وَمَا صِدْتَ بِكَلْبِكَ الْمُعَلَّمِ فَذَكَرْتَ اسْمَ اللَّهِ فَكُلْ، وَمَا صِدْتَ بِكَلْبِكَ غَيْرِ مُعَلَّمٍ فَأَدْرَكْتَ ذَكَاتَهُ فَكُلْ»».(بخارى: ۵۴۷۸)

ترجمه: «ابوثعلبه خُشنی سمی‌گوید: عرض كردم: ای پیامبر خدا! ما در سرزمین اهل كتاب (یهود ونصاری) زندگی می‌كنیم. آیا می‌توانیم در ظرفهایشان، غذا بخوریم؟ همچنین در سرزمین ما شكار، زیاد است و من با كمانم و سگ تربیت یافته‌ام وغیر تربیت یافته‌ام, شكار می‌كنم. خوردن كدامیک از این شكارها برایم مناسب است؟ فرمود: «در پاسخ سؤالی كه درباره اهل كتاب پرسیدی, باید بگویم كه اگر ظرفها‌ی دیگری وجود داشت, در ظرفهای آنان, غذا نخورید. در غیر این صورت, ظرفهای آنان را بشویید ودر آنها، غذا بخورید. وحیوانی را كه با كمان ات شكار می‌كنی و هنگام شكار كردن, بسم الله می‌گویی, بخور. همچنین حیوانی را كه با سگ تربیت یافته ات شكار می‌كنی، بخور»».