ترجمه صحیح بخاری

باب (۵): خواندن قنوت قبل و بعد از رکوع

۵۳۷- «عَنْ أَنَسٍ س: أنَّهُ سُئِلَ: أَقَنَتَ النَّبِيُّ ج فِي الصُّبْحِ؟ قَالَ: نَعَمْ. فَقِيلَ لَهُ: أَوَقَنَتَ قَبْلَ الرُّكُوعِ؟ قَالَ: بَعْدَ الرُّكُوعِ يَسِيرًا».(بخارى: ۱۰۰۱)

ترجمه: «از انس سسؤال شد كه آیا رسول الله جدر نماز صبح، قنوت میخواند؟ جواب داد: بلی. دوباره سؤال شد: آیا قبل از ركوع، قنوت می‌خواند؟ گفت: مدت كوتاهی، بعد از ركوع نیز می‌خواند».

۵۳۸- «عن أَنَسٍ س: أنَّهُ سُئِلَ عَنِ الْقُنُوتِ، فَقَالَ: قَدْ كَانَ الْقُنُوتُ، فَقِيْلَ لَهُ: قَبْلَ الرُّكُوعِ أَوْ بَعْدَهُ؟ قَالَ: قَبْلَهُ. قَالَ: فَإِنَّ فُلانًا أَخْبَرَنِي عَنْكَ أَنَّكَ قُلْتَ بَعْدَ الرُّكُوعِ. فَقَالَ: كَذَبَ، إِنَّمَا قَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ ج بَعْدَ الرُّكُوعِ شَهْرًا، أُرَاهُ كَانَ بَعَثَ قَوْمًا یقَالُ لَهُمُ الْقُرَّاءُ زُهَاءَ سَبْعِينَ رَجُلاً إِلَى قَوْمٍ مِنَ الْمُشْرِكِينَ دُونَ أُولَئِكَ، وَكَانَ بَيْنَهُمْ وَبَيْنَ رَسُولِ اللَّهِ ج عَهْدٌ، فَقَنَتَ رَسُولُ اللَّهِ ج شَهْرًا يَدْعُو عَلَيْهِمْ».(بخارى: ۱۰۰۲)

وَفِيْ رِوَايَةٍ عَنْهُ س قالَ: قَنَتَ النَّبِيُّج شَهْرًا، يَدْعُو عَلَى رِعْلٍ وَذَكْوَانَ». (بخارى: ۱۰۰۳)

ترجمه: «انس سروایت می‌كند كه از وی درباره خواندن قنوت سؤال كردند، گفت: قنوت، وجود داشت. پرسیدند: قبل از ركوع یا بعد از آن؟ فرمود: قبل از ركوع. گفتند: فلانی به نقل از شما گفته است كه قنوت، بعد از ركوع خوانده شود. انس سگفت: دروغ گفته است. رسول الله جفقط به مدت یک ماه، قنوت را بعد از ركوع می‌خواند و دلیلش هم این بود كه رسول الله جهفتاد نفر را كه بنام قراء معروف بودند به طرف گروهی از مشركین كه با آنها پیمان صلح داشت، اعزام كرد. (مشركین پیمان را رعایت نكردند و قاریان را كشتند). رسول الله جبه مدت یک ماه، علیه آنان دعا نمود».

و در روایتی دیگر از انس سآمده است كه رسول الله جبه مدت یک ماه، قنوت خواند و علیه رعل و ذكوان، دعای بد كرد.

۵۳۹-وَعَنْهُ س قَالَ: كَانَ الْقُنُوتُ فِي الْمَغْرِبِ وَالْفَجْرِ».(بخارى: ۱۰۰۴)

ترجمه: «انس سمی‌گوید: دعای قنوت در نماز مغرب و صبح، خوانده می‌شد.