باب (۱۴): آنچه شخص مُحرِم می‌تواند بپوشد
۷۷۸- «عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: انْطَلَقَ النَّبِيُّ ج مِنَ الْمَدِينَةِ، بَعْدَ مَا تَرَجَّلَ وَادَّهَنَ، وَلَبِسَ إِزَارَهُ وَرِدَاءَهُ، هُوَ وَأَصْحَابُهُ، فَلَمْ يَنْهَ عَنْ شَيْءٍ مِنَ الأَرْدِيَةِ وَالأُزُرِ تُلْبَسُ، إِلاَّ الْمُزَعْفَرَةَ الَّتِي تَرْدَعُ عَلَى الْجِلْدِ، فَأَصْبَحَ بِذِي الْحُلَيْفَةِ، رَكِبَ رَاحِلَتَهُ، حَتَّى اسْتَوَى عَلَى الْبَيْدَاءِ أَهَلَّ هُوَ وَأَصْحَابُهُ وَقَلَّدَ بَدَنَتَهُ، وَذَلِكَ لِخَمْسٍ بَقِينَ مِنْ ذِي الْقَعْدَةِ، فَقَدِمَ مَكَّةَ لأَرْبَعِ لَيَالٍ خَلَوْنَ مِنْ ذِي الْحَجَّةِ، فَطَافَ بِالْبَيْتِ وَسَعَى بَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، وَلَمْ يَحِلَّ مِنْ أَجْلِ بُدْنِهِ، لأَنَّهُ قَلَّدَهَا، ثُمَّ نَزَلَ بِأَعْلَى مَكَّةَ عِنْدَ الْحَجُونِ، وَهُوَ مُهِلٌّ بِالْحَجِّ، وَلَمْ يَقْرَبِ الْكَعْبَةَ بَعْدَ طَوَافِهِ بِهَا حَتَّى رَجَعَ مِنْ عَرَفَةَ، وَأَمَرَ أَصْحَابَهُ أَنْ يَطَّوَّفُوا بِالْبَيْتِ وَبَيْنَ الصَّفَا وَالْمَرْوَةِ، ثُمَّ يُقَصِّرُوا مِنْ رُءُوسِهِمْ، ثُمَّ يَحِلُّوا، وَذَلِكَ لِمَنْ لَمْ يَكُنْ مَعَهُ بَدَنَةٌ قَلَّدَهَا،وَمَنْ كَانَتْ مَعَهُ امْرَأَتُهُ فَهِيَ لَهُ حَلالٌ، وَالطِّيبُ وَالثِّيَابُ».(بخارى: ۱۵۴۵)
ترجمه: «عبدالله بن عباس بمی‌گوید: آنحضرت جهمراه یاران خود پس از اینكه سرش را روغن مالید و شانه زد و ازار و ردای احرام پوشید، از مدینه براه افتاد. و پوشیدن هیچ لباسی را منع نكرد مگر پارچه‌ای كه آغشته به زعفران شده بود و اثرش بر روی بدن باقی می‌ماند. رسول خدا جشب را در ذوالحلیفه گذراند. و هنگام صبح، سوار شد و براه افتاد و هنگامی كه به «بیدا» رسیدند، ایشان و یارانش لبیک گفتند. و آنحضرت جگردنبندی به گردن هدی (حیوانی كه به شكرانه حج در مكه ذبح می‌شود) خود انداخت و آن را نشان كرد. درآن وقت، پنج روز به پایان ماه ذی قعده مانده بود. و روز چهارم ذیحجه، وارد مكه شدند. آنحضرت جنخست، به طواف كعبه پرداخت و سعی بین صفا و مروه نمود. و چون هدی همراه داشت از احرام بیرون نیامد. سپس، در قسمت بالای شهر مكه در محله حجون منزل گرفت و همچنان برای حج، در احرام بسر می‌برد. و به آن عده از اصحاب كه هدی همراه نداشتند, دستور داد كه پس از طواف بیت و سعی بین صفا و مروه, موهای خود را كوتاه كنند و از احرام خارج شوند و به كسانی از آنها كه همسرانشان را با خود آورده بودند, اجازه داد تا با آنها نزدیكی كنند و از مواد خوشبو استفاده نمایند و لباس دوخته به تن كنند».