باب (۳): فضیلت کسی که بیهوش شود
۱۹۳۱- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّهُ قَالَ لِبَعْضِ أَصْحَابِهِ: أَلاَ أُرِيكَ امْرَأَةً مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ؟ قُلْتُ: بَلَى، قَالَ: هَذِهِ الْمَرْأَةُ السَّوْدَاءُ، أَتَتِ النَّبِيَّ ج فَقَالَتْ: إِنِّي أُصْرَعُ، وَإِنِّي أَتَكَشَّفُ، فَادْعُ اللَّهَ لِي. قَالَ: «إِنْ شِئْتِ صَبَرْتِ وَلَكِ الْجَنَّةُ، وَإِنْ شِئْتِ دَعَوْتُ اللَّهَ أَنْ يُعَافِيَكِ». فَقَالَتْ: أَصْبِرُ، فَقَالَتْ: إِنِّي أَتَكَشَّفُ، فَادْعُ اللَّهَ لِي أَنْ لا أَتَكَشَّفَ، فَدَعَا لَهَا».(بخارى: ۵۶۵۲)
ترجمه: «از ابن عباس بروایت است كه به یكی از یارانش گفت: آیا زنی بهشتی به تو نشان ندهم؟ گفت: بلی. ابن عباس گفت: این زن سیاه، نزد نبی اكرم جآمد و گفت: من بیهوش میشوم و برهنه میگردم. لذا نزد خداوند برایم دعا كن ـ تا این مشكلام بر طرف گرددـ . پیامبر خدا جفرمود: اگر میخواهی, صبر كن. و در عوض، به بهشت میروی. و گر نه از خداوند میخواهم تا تو را شفا دهد». گفت: صبر میكنم. اما من برهنه میشوم. نزد خداوند, دعا كن تا برهنه نشوم. پس رسول خدا جبرایش دعا كرد تا برهنه نشود».