ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۷): توصیف بهشتیان و دوزخیان

۲۱۰۲- «عَنِ ابْنِ عُمَرَ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِذَا صَارَ أَهْلُ الْجَنَّةِ إِلَى الْجَنَّةِ، وَأَهْلُ النَّارِ إِلَى النَّارِ، جِيءَ بِالْمَوْتِ، حَتَّى يُجْعَلَ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَالنَّارِ، ثُمَّ يُذْبَحُ، ثُمَّ يُنَادِي مُنَادٍ: يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ، لا مَوْتَ، وَيَا أَهْلَ النَّارِ لا مَوْتَ، فَيَزْدَادُ أَهْلُ الْجَنَّةِ فَرَحًا إِلَى فَرَحِهِمْ، وَيَزْدَادُ أَهْلُ النَّارِ حُزْنًا إِلَى حُزْنِهِمْ»».(بخارى: ۶۵۴۸)

ترجمه: «از ابن عمر بروایت است که رسول الله جفرمود: «هنگامی که بهشتیان به بهشت، و جهنمیان به جهنم می‌روند، مرگ را می‌آورند و میان بهشت و دوزخ، ذبح می‌کنند و یک منادی، ندا می‌دهدکه: ای بهشتیان! بعد از این، مرگی وجود ندارد. و ای دوزخیان! بعد از این، مرگی وجود ندارد. در نتیجه، بهشتیان بیش از پیش، خوشحال، و دوزخیان بیش از پیش غمگین می‌شوند»».

۲۱۰۳- «عَنْ أَبِي سَعِيدٍ الْخُدْرِيِّ سقَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «إِنَّ اللَّهَ تَبَارَكَ وَتَعَالَى يَقُولُ لأَهْلِ الْجَنَّةِ: يَا أَهْلَ الْجَنَّةِ، فَيَقُولُونَ: لَبَّيْكَ رَبَّنَا وَسَعْدَيْكَ، فَيَقُولُ: هَلْ رَضِيتُمْ؟ فَيَقُولُونَ: وَمَا لَنَا لا نَرْضَى، وَقَدْ أَعْطَيْتَنَا مَا لَمْ تُعْطِ أَحَدًا مِنْ خَلْقِكَ، فَيَقُولُ: أَنَا أُعْطِيكُمْ أَفْضَلَ مِنْ ذَلِكَ، قَالُوا: يَا رَبِّ، وَأَيُّ شَيْءٍ أَفْضَلُ مِنْ ذَلِكَ؟ فَيَقُولُ: أُحِلُّ عَلَيْكُمْ رِضْوَانِي فَلا أَسْخَطُ عَلَيْكُمْ بَعْدَهُ أَبَدًا»».(بخارى: ۶۵۴۹)

ترجمه: «ابوسعید خدری سمی‌گوید: رسول الله جفرمود: «خداوند متعال خطاب به بهشتیان می‌فرماید: ای بهشتیان! آنان می‌گویند: لبیک ای پروردگار ما! آماده خدمتیم. می‌فرماید: آیا راضی و خشنود هستید؟ می‌گویند: چرا را ضی نباشیم؟ تو به ما نعمت‌هایی ارزانی داشته‌ای که به هیچ یک از مخلوقات ات عنایت نکرده‌ای. خداوند می‌فرماید: بهتر از این، به شما عنایت می‌کنم. آنان می‌گویند: پروردگارا! چه چیزی بهتر از این است؟ می‌فرماید: رضایت و خشنودی‌‌ام را شامل حال شما می‌گردانم و بعد از آن، هرگز از شما ناخشنود نمی‌شوم»».

۲۱۰۴- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سعَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «مَا بَيْنَ مَنْكِبَيِ الْكَافِرِ مَسِيرَةُ ثَلاثَةِ أَيَّامٍ للرَّاكِبِ الْمُسْرِعِ»».(بخارى: ۶۵۵۳)

ترجمه: «از ابو هریره سروایت است که نبی اکرم جفرمود: «فاصله میان دو شانه کافر به اندازه مسافتی است که یک سوارِ با شتاب، در سه روز، طی می‌کند»».

۲۱۰۵- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ سعَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «يَخْرُجُ قَوْمٌ مِنَ النَّارِ بَعْدَ مَا مَسَّهُمْ مِنْهَا سَفْعٌ، فَيَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ، فَيُسَمِّيهِمْ أَهْلُ الْجَنَّةِ: الْجَهَنَّمِيِّينَ»».(بخارى: ۶۵۵۹)

ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: نبی اکرم جفرمود: «گروهی بعد از اینکه آتش آنها را سوخته و سیاه کرده است، از دوزخ بیرون می‌آیند و وارد بهشت می‌شوند. پس بهشتیان، آنان را جهنمیان می‌نامند»».

۲۱۰۶- «عَنِ النُّعْمَانِ بْنِ بَشِيرٍ سقَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «إِنَّ أَهْوَنَ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ: رَجُلٌ عَلَى أَخْمَصِ قَدَمَيْهِ جَمْرَتَانِ يَغْلِي مِنْهُمَا دِمَاغُهُ، كَمَا يَغْلِي الْمِرْجَلُ وَالْقُمْقُمُ»».(بخارى: ۶۵۶۲)

ترجمه: «نعمان بن بشیر سمی‌گوید: شنیدم که نبی اکرم جفرمود: «آسان‌ترین عذاب جهنمیان در روز قیامت از آنِ شخصی است كه دو اخگر در گودی کف پاهایش گذاشته می‌شود كه بر اثر آن، مغز سرش بجوش می‌آید همانگونه که دیگ و ظرف عطار می‌جوشد»».

۲۱۰۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ سقَالَ: قَالَ: النَّبِيُّ ج: «لا يَدْخُلُ أَحَدٌ الْجَنَّةَ إِلاَّ أُرِيَ مَقْعَدَهُ مِنَ النَّارِ لَوْ أَسَاءَ، لِيَزْدَادَ شُكْرًا، وَلا يَدْخُلُ النَّارَ أَحَدٌ إِلاَّ أُرِيَ مَقْعَدَهُ مِنَ الْجَنَّةِ لَوْ أَحْسَنَ، لِيَكُونَ عَلَيْهِ حَسْرَةً»». (بخارى: ۶۵۶۹)

ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: نبی اکرم جفرمود: «هیچ کس وارد بهشت نمی‌شود مگر اینکه جایش در دوزخ در صورتیكه بد كردار می‌بود، به او نشان داده می‌شود تا بیشتر سپاسگزاری کند. و همچنین هیچ کس وارد دوزخ نمی‌شود مگر اینکه جایش در بهشت در صورتیكه نیک كردار می‌بود، به او نشان داده می‌شود تا باعث حسرت وی گردد»».