باب (۱۲): این گفتۀ خداوند متعال که می‌فرماید: «آنان با اصرار، ـ چیزی ـ از مردم نمی‌خواهند» [بقره: ۲۷۳]
۱۷۰۳- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «لَيْسَ الْمِسْكِينُ الَّذِي تَرُدُّهُ التَّمْرَةُ وَالتَّمْرَتَانِ، وَلا اللُّقْمَةُ وَلا اللُّقْمَتَانِ، إِنَّمَا الْمِسْكِينُ الَّذِي يَتَعَفَّفُ، وَاقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ يَعْنِي قَوْلَهُ ﴿لَا يَسَۡٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلۡحَافٗا﴾[البقرة: ۲۷۳] ».(بخارى: ۴۵۳۹)
ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «مسكین كسی نیست كه یک یا دو دانه خرما و یک یا دو لقمه، او را (از درخانه‌ها) باز می‌گرداند. بلكه مسكین حقیقی، كسی است كه از خواستن، خودداری می‌كند. اگر خواستید می‌توانید این آیه را بخوانید: ﴿لَا يَسَۡٔلُونَ ٱلنَّاسَ إِلۡحَافٗا﴾[البقرة: ۲۷۳] یعنی آنان با اصرار، (چیزی) از مردم نمی‌خواهند»».