باب (۳): جستجوی شب قدر در شبهای فرد دهۀ آخر
۹۶۷- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: «الْتَمِسُوهَا فِي الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ مِنْ رَمَضَانَ لَيْلَةَ الْقَدْرِ فِي تَاسِعَةٍ تَبْقَى فِي سَابِعَةٍ تَبْقَى فِي خَامِسَةٍ تَبْقَى»».(بخارى: ۲۰۲۱)
ترجمه: «عبد الله بن عباس بروایت می‌كند كه: رسول الله جفرمود: «شب قدر را در دهه آخر رمضان، یعنی در نه یا هفت یا پنج روز باقیمانده آن، جستجو كنید»».
۹۶۸- «عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ج: «هِيَ فِي الْعَشْرِ الأَوَاخِرِ هِيَ فِي تِسْعٍ يَمْضِينَ أَوْ فِي سَبْعٍ يَبْقَيْنَ يَعْنِي لَيْلَةَ الْقَدْرِ»».(بخارى: ۲۰۲۲)
ترجمه: «عبد الله بن عباس بدر روایتی دیگر، می‌گوید: رسول الله جفرمود: «شب قدر در دهه آخر رمضان است، در نه شب و یا درهفت شب آخر آن، می‌باشد»».