ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۴): فضیلت مساجد و اجر و پاداش کسی که در مسجد نشسته ومنتظر نماز باشد

۳۹۰- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س، عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «سَبْعَةٌ يُظِلُّهُمُ اللَّهُ فِي ظِلِّهِ يَوْمَ لا ظِلَّ إِلا ظِلُّهُ: الإِمَامُ الْعَادِلُ، وَشَابٌّ نَشَأَ فِي عِبَادَةِ رَبِّهِ، وَرَجُلٌ قَلْبُهُ مُعَلَّقٌ فِي الْمَسَاجِدِ، وَرَجُلانِ تَحَابَّا فِي اللَّهِ اجْتَمَعَا عَلَيْهِ وَتَفَرَّقَا عَلَيْهِ، وَرَجُلٌ طَلَبَتْهُ امْرَأَةٌ ذَاتُ مَنْصِبٍ وَجَمَالٍ، فَقَالَ: إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ، وَرَجُلٌ تَصَدَّقَ، أَخْفَى حَتَّى لا تَعْلَمَ شِمَالُهُ مَا تُنْفِقُ يَمِينُهُ، وَرَجُلٌ ذَكَرَ اللَّهَ خَالِيًا، فَفَاضَتْ عَيْنَاهُ»». (بخارى:۶۶۰)

ترجمه: «ابوهریره سروایت می‌كند كه رسول ‏الله جفرمود: «خداوند، هفت گروه را روزی كه هیچ سایه‌ای جز سایه او وجود ندارد، در زیر سایه خود، جای می‌دهد. ۱ ـ فرمانروای عادل. ۲ ـ جوانی كه در سایه اطاعت و بندگی خدا، رشد یافته باشد. ۳ ـ كسی كه همواره دل بسته مسجد باشد. ۴ ـ دو مسلمانی كه صرفا بخاطر خوشنودی الله با یكدیگردوست باشند و بر اساس آن،با هم جمع یا از یكدیگر جدا می‌شوند. ۵ ـ كسی كه زنی زیبا و صاحب مقام،او را به فحشاء بخواند ولی او نپذیرد وبگوید: من از خدا می‌ترسم. ۶ ـ كسی كه با دست راستش طوری صدقه دهد،كه دست چپش نداند. ۷ ـ كسی كه در تنهایی بیاد خدا باشد و از ترس او، اشک بریزد»».