باب (۴): فضیلت کسی که بینایی‌اش را از دست بدهد
۱۹۳۲- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قَالَ: سَمِعْتُ النَّبِيَّ ج يَقُولُ: «إِنَّ اللَّهَ قَالَ: إِذَا ابْتَلَيْتُ عَبْدِي بِحَبِيبَتَيْهِ، فَصَبَرَ، عَوَّضْتُهُ مِنْهُمَا الْجَنَّةَ». يُرِيدُ: عَيْنَيْهِ». (بخارى: ۵۶۵۳)
ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: شنیدم كه نبی اكرم جمی‌گفت: «خداوند متعال فرمود: هرگاه، بنده‌‌ام را با گرفتن چشم‌هایش، مورد آزمایش قرار دهم, در عوض آنها، به او بهشت عنایت می‌كنم»».