باب (۲): معتکف بدون ضرورت، نمیتواند به خانه برود
۹۷۱- «عَنْ عَائِشَةَ ل زَوْجَ النَّبِيِّ ج قَالَتْ: وَإِنْ كَانَ رَسُولُ اللَّهِ ج لَيُدْخِلُ عَلَيَّ رَأْسَهُ وَهُوَ فِي الْمَسْجِدِ فَأُرَجِّلُه،ُ وَكَانَ لا يَدْخُلُ الْبَيْتَ إِلاَّ لِحَاجَةٍ إِذَا كَانَ مُعْتَكِفًا».(بخارى: ۲۰۲۹)
ترجمه: «عایشه ل؛ همسر گرامی رسول خدا جروایت است كه می‌گوید: گاهی آنحضرت جدر حالی كه در مسجد معتكف بود، سر مباركش را به سوی من متمایل می‌ساخت و من موهایش را شانه میزدم. و آنحضرت جهنگامی كه معتكف بود، بدون ضرورت وارد خانه نمی‌شد».