باب (۱): صحت و فراغت
۲۰۶۸- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: «نِعْمَتَانِ مَغْبُونٌ فِيهِمَا كَثِيرٌ مِنَ النَّاسِ: الصِّحَّةُ وَالْفَرَاغُ»». (بخارى: ۶۴۱۲)
ترجمه: «ابن عباس بمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «درباره دو نعمت، بسیاری از مردم، دچار ضرر و زیان میشوند (از آنها بهره برداری نمیكنند): یكی صحت و دیگری، فرا غت است»».