باب (۵۰): دفاع از رهبر و پناه بردن به اندیشهاش
۱۲۵۸- «عَنْ أَبَي هُرَيْرَةَ س: أَنَّهُ سَمِعَ رَسُولَ اللَّهِ ج يَقُولُ: «نَحْنُ الآخِرُونَ السَّابِقُونَ». ويقول: «مَنْ أَطَاعَنِي فَقَدْ أَطَاعَ اللَّهَ وَمَنْ عَصَانِي فَقَدْ عَصَى اللَّهَ، وَمَنْ يُطِعِ الأَمِيرَ فَقَدْ أَطَاعَنِي وَمَنْ يَعْصِ الأَمِيرَ فَقَدْ عَصَانِي، وَإِنَّمَا الإِمَامُ جُنَّةٌ يُقَاتَلُ مِنْ وَرَائِهِ وَيُتَّقَى بِهِ، فَإِنْ أَمَرَ بِتَقْوَى اللَّهِ وَعَدَلَ فَإِنَّ لَهُ بِذَلِكَ أَجْرًا، وَإِنْ قَالَ بِغَيْرِهِ فَإِنَّ عَلَيْهِ مِنْهُ»».(بخارى: ۲۹۵۶-۲۹۵۷)
ترجمه: «ابوهریره سمیگوید: شنیدم كه رسول الله جفرمود: «امت من (از نظر زمان) آخرین امت، (و از نظر مقام و رتبه) از همه جلوتر است». و افزود: «هركس، از من اطاعت كند، همانا از خدا اطاعت كرده است. و هركس از من نافرمانی كند، همانا از خدا نافرمانی كرده است. و هركس از امیرش، اطاعت كند، یقیناً از من اطاعت كرده است. و هركس كه از او نافرمانی كند، یقیناً از من نافرمانی كرده است. همانا امام، سپر است. از او دفاع میكنند و به او پناه میبرند. پس اگر به خدا ترسی و عدالت، امر نماید، مستوجب پاداش میشود. و اگر خلاف آن، امر كند، گناهكار میگردد»».