باب (۱): اگر کسی بر ظلم و ستم، گواه گرفته شد، گواهی ندهد
۱۱۶۳- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بنِ مَسْعُودٍ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «خَيْرُ النَّاسِ قَرْنِي، ثُمَّ الَّذِينَ يَلُونَهُمْ، ثُمَّ الَّذِينَ يَلُونَهُمْ، ثُمَّ يَجِيءُ أَقْوَامٌ تَسْبِقُ شَهَادَةُ أَحَدِهِمْ يَمِينَهُ وَيَمِينُهُ شَهَادَتَهُ»».(بخارى: ۲۶۵۲)
ترجمه: «از عبدالله بن مسعود سروایت است كه رسول اكرم جفرمود: «بهترین مردم، كسانی هستند كه در عهد و زمان من بسر میبرند (صحابه). وبعد، كسانی كه بعد از آنها میآیند (تابعین). و سپس كسانی كه پس از آنها میآیند (تبع تابعین). و بعد از آنان، كسانی میآیند كه گاهی قبل از سوگند خوردن، گواهی میدهند و گاهی قبل از گواهی دادن، سوگند میخورند». یعنی تقوا ندارند و براحتی گواهی میدهند و سوگند میخورند».