ترجمه صحیح بخاری

باب (۱): تشویق به ازدواج

۱۸۰۶- «عَنْ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ س قَالَ: جَاءَ ثَلاثَةُ رَهْطٍ إِلَى بُيُوتِ أَزْوَاجِ النَّبِيِّ ج يَسْأَلُونَ عَنْ عِبَادَةِ النَّبِيِّ ج، فَلَمَّا أُخْبِرُوا كَأَنَّهُمْ تَقَالُّوهَا، فَقَالُوا: وَأَيْنَ نَحْنُ مِنَ النَّبِيِّ ج؟ قَدْ غُفِرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَمَا تَأَخَّرَ، قَالَ أَحَدُهُمْ: أَمَّا أَنَا فَإِنِّي أُصَلِّي اللَّيْلَ أَبَدًا، وَقَالَ آخَرُ: أَنَا أَصُومُ الدَّهْرَ وَلا أُفْطِرُ، وَقَالَ آخَرُ: أَنَا أَعْتَزِلُ النِّسَاءَ فَلا أَتَزَوَّجُ أَبَدًا. فَجَاءَ رَسُولُ اللَّهِ ج إِلَيْهِمْ فَقَالَ: «أَنْتُمُ الَّذِينَ قُلْتُمْ كَذَا وَكَذَا؟ أَمَا وَاللَّهِ إِنِّي لأَخْشَاكُمْ لِلَّهِ، وَأَتْقَاكُمْ لَهُ، لَكِنِّي أَصُومُ وَأُفْطِرُ، وَأُصَلِّي وَأَرْقُدُ، وَأَتَزَوَّجُ النِّسَاءَ، فَمَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّتِي فَلَيْسَ مِنِّي»».(بخارى: ۵۰۶۳)

ترجمه: «انس بن مالک سمی‌گوید: سه نفر به خانه همسران نبی اكرم جآمدند و از شیوه عبادت آنحضرت جپرسیدند. هنگامی كه از چگونگی آن، باخبر شدند، گویا عبادت‌اش را كم شمردند و با خود گفتند: ما كجا و رسول خدا جكجا؟ خداوند گناهان اول و آخرش را بخشیده است. آنگاه، یكی از آنان گفت: من تمام شب را برای همیشه، نماز می‌خوانم. دیگری گفت: من تمام عمر، روزه می‌گیرم و یک روز آنرا هم نمی‌خورم. سومی گفت: من از زنان كناره‌گیری می‌نمایم و هرگز ازدواج نمی‌كنم. رسول الله جنزد آنان رفت و فرمود: «شما كسانی هستید كه چنین و چنان گفته‌اید؟ سوگند به خدا كه من بیشتر از همه شما از خدا می‌ترسم و بیشتر از شما تقوا دارم. در عین حال، هم روزه می‌گیرم و هم می‌خورم. و هم نماز می‌خوانم و هم می‌خوابم و با زنان نیز ازدواج می‌كنم. پس هر كس از سنت من روی بگرداند، از من نیست»».