باب (۶): مزارعه در برابر نصف محصول
۱۰۶۸- «عَنْ عَبْدِاللَّهِ بْنِ عُمَرَ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ج عَامَلَ خَيْبَرَ بِشَطْرِ مَا يَخْرُجُ مِنْهَا مِنْ ثَمَرٍ أَوْ زَرْعٍ، فَكَانَ يُعْطِي أَزْوَاجَهُ مِائَةَ وَسْقٍ، ثَمَانُونَ وَسْقَ تَمْرٍ وَعِشْرُونَ وَسْقَ شَعِيرٍ».(بخارى: ۲۳۲۸)
ترجمه: «عبد الله بن عمر بمیگوید: نبی اكرم جخیبر را در برابر نصف محصولات آن، بصورت مزارعه، در اختیار كشاورزان قرار داد. سپس، صد وسق از محصولات را به همسرانش میداد، كه هشتاد وسق خرما و بیست وسق جو بود».
۱۰۶۹- «عن ابْن عَبَّاسٍ ب: أَنَّ النَّبِيَّ ج لَمْ يَنْهَ عَنِ الكِراءِ وَلَكِنْ قَالَ: «أَنْ يَمْنَحَ أَحَدُكُمْ أَخَاهُ خَيْرٌ لَهُ مِنْ أَنْ يَأْخُذَ عَلَيْهِ خَرْجًا مَعْلُومًا»». (بخارى:۲۳۳۰)
ترجمه: «عبد الله بن عباس بمیگوید: رسول الله جاز اجاره دادن زمین، منع نكرد. بلكه فرمود كه: «اگر شما زمین را بطور رایگان در اختیار برادرتان قرار دهید، بهتر است از اینكه در ازای آن، محصول معینی دریافت كنید»».