باب (۱۷): خوابیدن کسی که قبل از نماز عشاء، خوابش بگیرد
۳۴۷- «حَدِيث أَعْتَمَ رَسُولُ اللَّهِ ج بِالْعِشَاءِ حَتَّى نَادَاهُ عُمَرُ تَقَدَّمَ، وَ في هذا زيادة، قَالَتْ: وَكَانُوا يُصَلُّونَ فِيمَا بَيْنَ أَنْ يَغِيبَ الشَّفَقُ إِلَى ثلُث اللَّيْلِ الأَوَّلِ. وفي رواية عَنْ ابْنِ عَبَّاسٍ ب قَالَ: فَخَرَجَ نَبِيُّ اللَّهِ ج، كَأَنِّي أَنْظُرُ إِلَيْهِ الآنَ، يَقْطُرُ رَأْسُهُ مَاءً، وَاضِعًا يَدَهُ عَلَى رَأْسِهِ، فَقَالَ: «لَوْلا أَنْ أَشُقَّ عَلَى أُمَّتِي لأَمَرْتُهُمْ أَنْ يُصَلُّوهَا هَكَذَا»».(بخارى:۵۶۹-۵۷۱)
ترجمه: «حدیث عایشه لدرباره اینكه پیامبر جنماز عشاء را به تاخیر انداخت و عمرسبه ایشان گفت: زنان وبچهها خواب رفتند و... را قبلا ذكر كردیم.و در اینجا، این مطلب، اضافه شده است كه: عایشهلمیگوید: آنحضرت جنماز عشاء را حد فاصل میان غروب شفق ویک سوم اول شب، میخواندند. ودر روایت ابن عباس بآمده است كه: رسول الله جدر حالی كه آب از سر مباركش میچكید و دستش را روی سرش گذاشته بود، تشریف آورد. ـ گویا هم اكنون، او را میبینیم.ـ و فرمود: اگر برای امتم، مشكل نمیبود، دستور میدادم كه نماز عشاء را چنین (با تأخیر) بخوانند».