باب (۴۸): حساب گرفتن از مأموران جمعآوری زکات
۷۵۸- «عَنْ أَبِي حُمَيْدٍ السَّاعِدِيِّ س قَالَ: اسْتَعْمَلَ رَسُولُ اللَّهِ ج رَجُلاً مِنَ الأَسْدِ عَلَى صَدَقَاتِ بَنِي سُلَيْمٍ، يُدْعَى ابْنَ اللُّتْبِيَّةِ، فَلَمَّا جَاءَ حَاسَبَهُ».(بخارى: ۱۵۰۰)
ترجمه: «ابوحمید ساعدی سمیگوید: رسول الله جشخصی از طایفه بنی اسد را كه ابن لُتبیه نام داشت، برای وصول زكات اموال بنی سلیم مأموریت داد. و هنگامی كه برگشت، آنحضرت جاز او حساب گرفت».