باب (۱۲): گناه کسی که همسایگانش از دست وی در امان نباشند
۱۹۹۹- «عَنْ أَبِي شُرَيْحٍ س: أَنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: «وَاللَّهِ لا يُؤْمِنُ، وَاللَّهِ لا يُؤْمِنُ، وَاللَّهِ لا يُؤْمِنُ» قِيلَ: وَمَنْ يَا رَسُولَ اللَّهِ؟ قَالَ: «الَّذِي لا يَأْمَنُ جَارُهُ بَوَايِقَهُ»». (بخارى: ۶۰۱۶)
ترجمه: «ابوشریح سمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «بخدا سوگند, مؤمن نیست، بخدا سوگند, مؤمن نیست، بخدا سوگند, مؤمن نیست». پرسیدند: چه كسی ای رسول خدا؟ فرمود: «كسی كه همسایه، از شرش در امان نباشد»».