باب (۶۲): این سخن خداوند عز وجل که می‌فرماید: «...و پیوند خویشاوندی میان خویش را بگسلید» [محمد:۲۲]
۱۷۵۷- «عَنْ أَبِي هُرَيْرَةَ س عَنِ النَّبِيِّ ج قَالَ: «خَلَقَ اللَّهُ الْخَلْقَ، فَلَمَّا فَرَغَ مِنْهُ، قَامَتِ الرَّحِمُ فَأَخَذَتْ بِحَقْوِ الرَّحْمَنِ، فَقَالَ لَهُ: مَهْ، قَالَتْ: هَذَا مَقَامُ الْعَائِذِ بِكَ مِنَ الْقَطِيعَةِ، قَالَ: أَلا تَرْضَيْنَ أَنْ أَصِلَ مَنْ وَصَلَكِ، وَأَقْطَعَ مَنْ قَطَعَكِ؟ قَالَتْ: بَلَى، يَا رَبِّ، قَالَ: فَذَاكِ». قَالَ أَبُو هُرَيْرَةَ: اقْرَءُوا إِنْ شِئْتُمْ: ﴿فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَتُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ ٢٢﴾[محمد: ۱۲] ».(بخارى: ۴۸۳۰)
ترجمه: «ابوهریره سمی‌گوید: نبی اكرم جفرمود: «خداوند، موجودات را آفرید. و هنگامی كه از آفرینش آنها فراغت یافت، خویشاوندی (صله رحم) برخاست و كمر یا ازار خداوند مهربان را گرفت. حق تعالی فرمود: چه می‌خواهی؟ گفت: این جایگاه پناه جویان به تو از قطع پیوند خویشاوندی است. خداوند فرمود: آیا راضی می‌شوی كه هر كس با تو وصل شود، من او را با خود، وصل كنم و هر كس تو را قطع كند، من او را از خود، قطع كنم؟ گفت: بلی، ای پروردگارم. خداوند فرمود: پس چنین خواهم كرد»».
ابوهریره می‌گوید: اگر خواستید این آیه را تلاوت كنید: ﴿فَهَلۡ عَسَيۡتُمۡ إِن تَوَلَّيۡتُمۡ أَن تُفۡسِدُواْ فِي ٱلۡأَرۡضِ وَتُقَطِّعُوٓاْ أَرۡحَامَكُمۡ ٢٢﴾[محمد: ۱۲] یعنی آیا اگر روی گردان شوید، جز این انتظار دارید كه در زمین، فساد كنید و پیوند خویشاوندی میان خود را قطع كنید».