ترجمه صحیح بخاری

باب (۲۲): این سخن خداوند متعال که می‌فرماید: «بی گمان کسانی را که فرشتگان، قبض روح می‌کنند در حالی که بر خود، ستم کرده اند...» [نساء۹۷]

۱۷۱۴- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: أَنَّ نَاسًا مِنَ الْمُسْلِمِينَ كَانُوا مَعَ الْمُشْرِكِينَ، يُكْثِرُونَ سَوَادَ الْمُشْرِكِينَ عَلَى عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ ج يَأْتِي السَّهْمُ فَيُرْمَى بِهِ، فَيُصِيبُ أَحَدَهُمْ فَيَقْتُلُهُ، أَوْ يُضْرَبُ فَيُقْتَلُ، فَأَنْزَلَ اللَّهُ ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ﴾[النساء: ۹۷] ».(بخارى: ۴۵۹۶)

ترجمه: «عبدالله بن عباس بمی‌گوید: در زمان رسول الله جعده‌ای از مسلمانان، با مشركین بودند و باعث سیاهی لشكر آنان می‌شدند. در نتیجه، تیری می‌آمد وبه آنان اصابت می‌كرد. یا زده و كشته می‌شدند. آنگاه، خداوند این آیه را نازل فرمود: ﴿إِنَّ ٱلَّذِينَ تَوَفَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَٰٓئِكَةُ ظَالِمِيٓ أَنفُسِهِمۡ﴾[النساء: ۹۷] یعنی بی‌گمان، كسانی را كه فرشتگان، قبض روح می‌كنند در حالی كه بر خود، ستم كرده‌اند، بدانها گفته می‌شود:‌ چگونه بسر برده‌اید؟ می‌گویند: ما بیچارگانی در روی زمین بودیم. فرشتگان می‌گویند: مگر زمین خدا وسیع نبود تا در آن،‌ هجرت كنید. چنین كسانی، جایگاهشان، دوزخ است و دوزخ، بد جایگاهی است».