باب (۹): گناه عبور کردن از جلوی نماز گزار
۳۱۷- «عن أَبِي جُهَيْمٍ س قَالَ: قَالَ: رَسُولُ اللَّهِ ج: «لَوْ يَعْلَمُ الْمَارُّ بَيْنَ يَدَيِ الْمُصَلِّي مَاذَا عَلَيْهِ، لَكَانَ أَنْ يَقِفَ أَرْبَعِينَ خَيْرًا لَهُ مِنْ أَنْ يَمُرَّ بَيْنَ يَدَيْهِ». قَالَ الراوي: لا أَدْرِي أَقَالَ: أَرْبَعِينَ يَوْمًا أَوْ شَهْرًا أَوْ سَنَةً». (بخاری: ۵۱۰)
ترجمه: «ابوجهیم سروایت میكند كه رسول اكرم جفرمود: «كسی كه از جلوی نمازگزار میگذرد، اگر میدانست كه این كار چقدر گناه دارد، تا چهل (سال) توقف مینمود ولی از جلوی نماز گزار، عبور نمیكرد». راوی میگوید: یادم نیست كه رسول الله جفرمود: چهل روز، ماه یا سال».