ترجمه صحیح بخاری

باب (۵): دعای وقت خواب

۲۰۵۰- «عَنْ حُذَيْفَةَ س قَالَ: كَانَ النَّبِيُّ ج إِذَا أَخَذَ مَضْجَعَهُ مِنَ اللَّيْلِ، وَضَعَ يَدَهُ تَحْتَ خَدِّهِ ثُمَّ يَقُولُ: «اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أَمُوتُ وَأَحْيَا». وَإِذَا اسْتَيْقَظَ قَالَ: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ»».(بخارى: ۶۳۱۴)

ترجمه: «حذیفه سمی‌گوید: شب هنگام، و قتی كه نبی اكرم جبه رختخواب می‌رفت، دست‌اش را زیر رخسارش می‌گذاشت و می‌فرمود:«اللَّهُمَّ بِاسْمِكَ أَمُوتُ وَأَحْيَا». یعنی خدایا! به نام تو می‌خوابم و بیدار می‌شوم».

و هنگامی كه بیدار می‌شد، می‌فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي أَحْيَانَا بَعْدَ مَا أَمَاتَنَا وَإِلَيْهِ النُّشُورُ». یعنی حمد و سپاس از آنِ خدایی است كه ما را از خواب، بیدار كرد و بسوی او حشر خواهیم شد»».