ترجمه صحیح بخاری

باب (۱۱): کسی که هنگام نماز، دختر بچه خرد سالی را با خود حمل کند

۳۱۹- «عَنْ أَبِي قَتَادَةَ الأَنْصَارِيِّ س: أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج كَانَ يُصَلِّي وَهُوَ حَامِلٌ أُمَامَةَ بِنْتَ زَيْنَبَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ ج وَلأَبِي الْعَاصِ بْنِ رَبِيعَةَ بْنِ عَبْد شَمْسٍ فَإِذَا سَجَدَ وَضَعَهَا وَإِذَا قَامَ حَمَلَهَا».(بخارى:۵۱۶)

ترجمه: «ابوقتاده انصاری سمی‌گوید: رسول ‏الله جهنگام نماز خواندن، امامه، دختر زینب (نوه اش) را كه پدرش ابوالعاص بن ربیع بن عبد شمس بود، بر دوش می‌گرفت. و هنگامیكه به سجده میرفت، او را بر زمین می‏گذاشت و وقتیكه از سجده بلند می‏شد، او را دوباره بر دوش می‌نهاد».