ترجمه صحیح بخاری

باب (۱): وضو قبل از غسل

۱۸۳- «عَنْ عَائِشَةَ ل زَوْجِ النَّبِيِّ ج: أَنَّ النَّبِيَّ ج كَانَ إِذَا اغْتَسَلَ مِنَ الْجَنَابَةِ، بَدَأَ فَغَسَلَ يَدَيْهِ، ثُمَّ يَتَوَضَّأُ كَمَا يَتَوَضَّأُ لِلصَّلاةِ، ثُمَّ يُدْخِلُ أَصَابِعَهُ فِي الْمَاءِ فَيُخَلِّلُ بِهَا أُصُولَ شَعَرِهِ، ثُمَّ يَصُبُّ عَلَى رَأْسِهِ ثَلاثَ غُرَفٍ بِيَدَيْهِ، ثُمَّ يُفِيضُ الْمَاءَ عَلَى جِلْدِهِ كُلِّهِ».(بخارى:۲۴۸)

ترجمه: «عایشه ل؛ همسر گرامی نبی اكرم جمی‌گوید: هرگاه، رسول الله جغسل جنابت می‌نمود، نخست دست‌هایش را می‏شست. بعد وضوی كامل می‏گرفت. سپس، انگشتانش را خیس می‌نمود و با آن، ریشه موهای سر (مبارک) خود را خلال می‏كرد. و در پایان، سه بار با كف دست بر سر خود، آب می‏ریخت و بعد، تمام بدن خود را می‌شست».

۱۸۴- «عَنْ مَيْمُونَةَ ل زَوْجِ النَّبِيِّ ج قَالَتْ: تَوَضَّأَ رَسُولُ اللَّهِ ج وُضُوءَهُ لِلصَّلاةِ، غَيْرَ رِجْلَيْهِ، وَغَسَلَ فَرْجَهُ وَمَا أَصَابَهُ مِنَ الأَذَى، ثُمَّ أَفَاضَ عَلَيْهِ الْمَاءَ، ثُمَّ نَحَّى رِجْلَيْهِ، فَغَسَلَهُمَا، هَذِهِ غُسْلُهُ مِنَ الْجَنَابَةِ». (بخارى:۲۴۹)

ترجمه: «میمونه؛ همسر گرامی نبی اكرم ج، می‏فرماید: روش آنحضرت جبرای غسل جنابت چنین بود: نخست، استنجا می‌كرد و نجاست را از خود دور می‌ساخت و مانند وضوی نماز، وضو می‌گرفت ولی پاهایش را نمی‌شست. سپس، بر تمام بدن خود، آب می‌ریخت و در پایان، با اندكی جابجائی، پاهایش را می‌شست».