باب (۵): زنای اعضای بدن
۲۰۳۸- «عَنِ ابْنِ عَبَّاسٍ ب: عَنِ النَّبِيِّ ج: «إِنَّ اللَّهَ كَتَبَ عَلَى ابْنِ آدَمَ حَظَّهُ مِنَ الزِّنَا، أَدْرَكَ ذَلِكَ لا مَحَالَةَ: فَزِنَا الْعَيْنِ النَّظَرُ، وَزِنَا اللِّسَانِ الْمَنْطِقُ، وَالنَّفْسُ تَمَنَّى وَتَشْتَهِي، وَالْفَرْجُ يُصَدِّقُ ذَلِكَ أَوْ يُكَذِّبُهُ»».(بخارى: ۶۲۴۳)
ترجمه: «ابن عباس بمیگوید: نبی اكرم جفرمود: «خداوند برای هر شخص، نصیبی از زنا تعیین كرده است. پس زنای چشم, نگاه كردن؛ زنای زبان, سخن گفتن؛ و زنای نفس, آرزو كردن و خواستن است. و این شرمگاه است كه آنرا تصدیق و یا تكذیب میكند»».