باب (۳۳): ترس مؤمن از اینکه عملش نابود شود بدون اینکه خودش بداند
۴۵- «عن عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مَسَعُوْدٍ س:أَنَّ النَّبِيَّ ج قَالَ: «سِبَابُ الْمُسْلِمِ فُسُوقٌ وَقِتَالُهُ كُفْرٌ»».(بخارى:۴۸)
ترجمه: «عبدالله بن مسعود سروایت می‌كند كه نبی اكرم جفرمود: «فحش و ناسزا گفتن به مسلمان، فسق است و جنگیدن با او، كفر می‌باشد»».
۴۶- «عَنْ عُبَادَةَ بْنِ الصَّامِتِ س أَنَّ رَسُولَ اللَّهِ ج خَرَجَ يُخْبِرُ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ، فَتَلاحَى رَجُلانِ مِنَ الْمُسْلِمِينَ فَقَالَ: «إِنِّي خَرَجْتُ لأُخْبِرَكُمْ بِلَيْلَةِ الْقَدْرِ، وَإِنَّهُ تَلاحَى فُلانٌ وَفُلانٌ، فَرُفِعَتْ، وَعَسَى أَنْ يَكُونَ خَيْرًا لَكُمْ، الْتَمِسُوهَا فِي السَّبْعِ وَالتِّسْعِ وَالْخَمْسِ»».(بخارى: ۴۹)
ترجمه: «از عباده بن صامت سروایت است كه: روزی، رسول الله جتشریف آورد كه شب قدر را برای ما مشخص نماید. دراین اثنا، دو تن از مسلمانان سرگرم منازعه بایكدیگر بودند. آنحضرت جفرمود: «بیرون آمدم تا شما را از شب قدر با خبر سازم. با دیدن دعوای این دو نفر، مطلب را فراموش كردم. شاید این برای شما بهتر باشد. با وجود این، شب قدر را در هفتم، نهم و پنجم جستجوكنید»». (البته اینجا منظور در دهه پایانی رمضان است) مترجم.